جواب اين اشكال در توضيح گفته ديگر امام (ع): و منهم امناء على وحيه گذشت، چون مقصود از ركوع، خشوع براى عزّت و عظمت خداست و اين منافات ندارد كه پاهايشان در عمق زمين و سرهايشان از آسمانهاى هفتگانه و عرش و كرسى فراتر باشد.

(1500- 1490)

فرموده است: مضروبة بينهم و بين من دونهم حجب العزّة و استار القدرة

جمله فوق اشاره است به اين كه ابزار انسانى ناتوان از درك حقيقت فرشتگان و دسترسى به آنان مى‌باشد به اين دليل كه آنها از جسميّت و جهت داشتن به دوراند و به عزّت و جلال خداوندى نزديك. نيروى ادراك انسانى از تنوّع و مراتب متفاوت آنها به دور است. مثلًا هر گاه يكى از پادشاهان دنيا در بزرگوارى و عظمت چنان باشد كه جز بزرگان و خواصّ نتوانند او را ببينند، و يا بعضى از خواص پادشاهان مانند وزير و همدم و دربان كه همه مردم به آنها دسترسى ندارند، و جز افراد خصوصى و يا داراى واسطه‌هاى قوى نمى‌توانند با آنها ديدار داشته باشند و صرفاً اين فاصله بين آنها و مردم تقرّب و نزديكى آنها به پادشاه باشد. در باره فرشتگان نيز تصوّر همين است. چنان كه ميان مردم و وزراى سلطان پرده عزّت و عظمت پادشاه و قدرت و قهر او حايل مى‌باشد، حايل ميان مردم و فرشتگان نيز پرده عزّت و عظمت خداوند، پادشاه دنيا و آخرت است. و بدينسان است حال فرشتگان مقرّب و پايين‌تر از آنها حاملان عرش. و سزاوار نيست كه قواى ضعيف ما به آنها برسد و به دليل حجابهاى عزّت و عظمت خداوندى براى فرشتگان و به دليل كمال تسلّط و قدرت خداوند كه در باره فرشتگان اعمال شده است انسان نمى‌تواند آنها را درك كند و خدايى جز او نيست.

(1504- 1501)

فرموده است: و لا يتوهمّون ربّهم بالتصوير.

اين فراز از فرموده امام (ع) اشاره به اين است كه فرشتگان در باره حق‌