سماعةبن‌مهران گويد: من با امام صادق7 در يك سفره غذا مى‌خورديم، امام فرمود: اى سماعه خوردن و شكر نمودن، نه خوردن و خاموش بودن».[1]

از سنت‌های رسول خدا6‌ نقل شده است که: «حضرت بین هر لقمه‌ای، خدا را حمد و ستایش می‌نمود».[2]

تعارف به غذا

تعارف در غذا خوردن بیش از سه مرتبه پافشاری و سماجت است.[3]

[1]. «... يَا سَمَاعَةُ أَكْلًا وَحَمْداً لَا أَكْلًا وَصَمْتاً» (کتاب من لایحضره الفقیه، ج 3، ص 355). بیان علامه مجلسی «أي تأكل أكلا وتحمد حمدا أو تجمع أكلا وحمدا». بحار الانوار، ج 63، ص 375.

[2]. «كَانَ رَسُولُ اللَّهِ يَحْمَدُ اللَّهَ‌ بَيْنَ‌ كُلِ‌ لُقْمَتَيْن‌» (إقبال الاعمال، ج 1، ص 116). بیان سیدبن‌طاووس در ذیل این حدیث «أَقول أَنا: أَيّها المسلم المصدِّق بالقرآن، الممتثل لأمر اللَّه جلَّ جلاله، إِيّاك أَن تخالف قوله تعالى في رسوله‌ «فَاتَّبِعُوهُ‌ وَاتَّبَعُوا النُّورَ الَّذِي أُنْزِلَ مَعَهُ» اسلك سبيل هذه الاداب، فإنَّها مطايا وعطايا يفتح لها أَنوار سعادة الدنيا ويوم الحساب» (همان).

[3]. المحجة البیضاء، ج 3، ص 21.