انگشتان غذا بخورند، بهتر و کامل‌تر خواهد بود؛ زیرا در این صورت احترام غذا بیش‌تر رعایت شده است؛ بنابراین تعیین سه انگشت حداقل است، یعنی با کمتر از سه انگشت نباید غذا بخورند.[1]

از امیرالمؤمنین7 نقل شده است: يَأْكُلُ هَرْتاً وَقَالَ الْهَرْتُ‌ أَنْ‌ يَأْكُلَ بِأَصَابِعِهِ جَمِيعاً؛

آن حضرت با همه انگشت‌ها غذا میل می‌فرمود».[2]

پيش از سيری دست از غذا کشيدن

امام علی7: «در سفارش به کمیل‌بن‌زیاد: ای کمیل! مبادا خوارکی معده‌ات را سنگین کند. در آن، جایی برای آب و جایی برای هوا واگذار و هنگامی که هنوز میل به خوردن داری، از غذا خوردن دست بکش که اگر

[1]. المحجة البیضاء، ج 3، ص 5.

[2]. الکافی، ج 6، ص 297. بیان علامه مجلسی: «ويدل على استحباب الأكل بجميع الأصابع، ويمكن حمل الثلاث أصابع على مراتب الفضل، أو هذا على المطبوخات، وذاك على التمر وأشباهه، وأما الأكل بأقل من ثلاث أصابع، فيكره مطلقا. قال في الدروس: يستحب الأكل بجميع الأصابع، وروي أن رسول الله ـ 6 ــ كان يأكل بثلاث أصابع ويكره الأكل بإصبعين‌». مرآة العقول، ج 22، ص 113.