بلکه چون بندگان می‌نشست». آن شخص گفت: «برای چه؟» حضرت فرمود: «به خاطر تواضع به خدا».[1]

امام صادق7: می‌فرمایند: «رسول خدا6‌ به حالت تکیه غذا نخورد از زمان بعثت تا زمان وفاتش به خاطر تواضع خدا».[2]

امام صادق7 می‌فرمایند: إِذَا أَكَلْتَ فَاعْتَمِدْ عَلَى يَسَارِكَ؛ «چون غذا می‌خوری بر دست چپ خود اعتماد کن».[3]

امام حسن مجتبی7 در نحوة نشستن می‌فرمایند: ...فَالْجُلُوسُ عَلَى الرِّجْلِ الْيُسْرَى؛ «از آداب سفره بر پای چپ نشستن است».[4]

در آوردن کفش‌ها

رسول خدا6‌ می‌فرمایند: «اخْلَعُوا نِعَالَكُمْ‌ عِنْدَ الطَّعَامِ‌ فَإِنَّهُ سُنَّةٌ جَمِيلَةٌ وَأَرْوَحُ لِلْقَدَمَيْنِ؛

[1]. «... مَا كَانَ رَسُولُ اللَّهِ يَأْكُلُ مُتَّكِئاً عَلَى يَمِينِهِ وَلَا عَلَى يَسَارِهِ وَلَكِنْ‌ كَانَ‌ يَجْلِسُ‌ جِلْسَةَ الْعَبْدِ ...». الکافی، ج 6، ص 272.

[2]. «مَا أَكَلَ رَسُولُ اللَّهِ6‌مُتَّكِئاً مُنْذُ بَعَثَهُ‌ اللَّهُ‌ إِلَى‌ أَنْ قَبَضَهُ تَوَاضُعاً لِلَّهِ عَزَّ وَجَل‌». وسائل الشیعه، ج 12، ص 143. علامه مجلسی در توضیخ روایات «تکیه دادن در حال غذا» بیش از 14 تفسیر را بیان می‌کنند (بحار الانوار، ج 63، ص 390، باب منع الاکل بالیسار و متکئا).

[3]. المحاسن، ج 2، ص 441.

[4]. کتاب من لایحضره الفقیه، ج 3، ص 359.