ج - زني كه دو ماه پياپي در وقت معين خون ببيند و پس از حداقل سه روز خون به مدت يك روز يا بيشتر پاك شود وبار ديگر خون ببيند، به طوري كه مجموع روزهايي كه خون ديده و پاك بوده از ده روز بيشتر نباشد و در هر دو ماه همه روزهايي كه خون ديده و پاك بوده روي هم به يك اندازه باشد، كه عادت او به اندازه تمام روزهايي است كه خون ديده و در وسط پاك بوده است . و لازم نيست روزهايي كه در وسط پاك بوده در هر دو ماه به يك اندازه باشد.

مساله 430- زني كه عادت وقتيه و عدديه دارد اگر در وقت عادت يا يكي دو روز جلوتر خون ببيند به طوري كه بگويند حيضش جلو افتاده، گرچه آن خون نشانه هاي حيض را نداشته باشد بايد به احكامي كه براي حائض گفته شدعمل كند، و چنانچه بعد بفهمد حيض نبوده - مثلا كمتر از سه روز باشد - بايد عبادتهايي را كه بجا نياورده قضا نمايد.

مساله 431- زني كه عادت وقتيه و عدديه دارد اگر در وقت عادت يا يكي دو روزپيش از آن خون نبيند و در غير آن وقت به شماره روزهاي حيضش خون ببيند، پس اگر خون به صفات حيض باشد بايد همان را حيض قرار دهد، چه پيش از وقت عادت ديده باشد يا بعد از آن، و اگر به صفات حيض نباشد به احتياط عمل كند، يعني به وظيفه مستحاضه عمل كرده و از چيزهايي كه بر حائض حرام است اجتناب نمايد.

مساله 432- زني كه عادت وقتيه و عدديه دارد اگر چند روز پيش از عادت و همه روزهاي عادت و چند روز هم پس از عادت خود خون ببيند و روي هم از ده روز بيشتر نشود، پس اگر همه خون به صفات حيض باشد همه اين مدت حيض است، و اگر به صفات حيض نباشد به مقدار عادت و پيش از عادت حيض است، و نسبت به بعد از آن احتياطكند، و چنانچه خون از ده روز بيشتر شود تنها خوني كه در روزهاي عادت خود ديده حيض است، و خوني كه پيش وپس از ايام عادت خود ديده استحاضه مي‌باشد، و بايد عبادتهايي را كه در روزهاي پيش از عادت و پس از عادت بجانياورده قضا نمايد.

مساله 433- زني كه عادت وقتيه و عدديه دارد اگر در عادت و چند روز بعد از عادت خون ببيند و بيشتر از ده روزباشد، خوني كه در روزهاي عادت ديده گرچه نشانه هاي حيض را نداشته باشد حيض است، و خوني كه پس ازروزهاي عادت ديده گرچه نشانه هاي حيض را داشته باشد استحاضه است .

2 - صاحب عادت وقتيه :

مساله 434- زناني كه عادت وقتيه دارند سه گروهند: