سلطان ظالمي را بستايد يا ازروي طمع خود را براي او كوچك و پست كند، با او در آتش جهنم همنشين خواهد بود".[1]

93 - "تملق و چاپلوسي در صورتي كه منجر به تحقير نفس و دروغ و گفتن خلاف واقع شود".

94 - "سكوت و بي تفاوتي در مقام مشاهده تجاوز و ظلم ظالم در صورتي كه قدرت بر دفاع داشته باشد".

95 - "اعتماد و اتكا به ظلمه و كمك به آنان"، از حضرت امام جعفر صادق (ع) روايت شده است كه فرمودند: "چون روز قيامت شود منادي ندا مي‌دهد: كجايند ستمكاران ؟ كجايند ياري كنندگان ستمكاران ؟ كجايند شبيه هاي ستمكاران ؟ پس حتي كسي را كه براي آنها قلمي تراشيده يا دواتي آماده كرده باشد (تا حكم ظالمانه اي بنويسند) درتابوتي از آهن جمع كرده و در آتش جهنم مي‌اندازند".[2]

96 - "فرار از جهاد و دفاع"، حضرت امام رضا (ع) در جواب محمد بن سنان كه سوال كرد: چرا خداوند فرار از جنگ راحرام نمود، فرمودند: "خداوند فرار از جنگ را حرام نمود به خاطر اينكه موجب وهن و سستي دين و سبك شدن فرستادگان خدا و رهبران عادل مي‌شود، و موجب مي‌گردد كه فرستادگان خدا و رهبران عادل نتوانند بر دشمنان دين غالب گردند".[3]

97 - "فروختن سلاح به كفاري كه در حال جنگ با مسلمانان هستند"، حضرت امام جعفر صادق (ع) از پدران معصوم خود (ع) نقل مي‌كنند كه در وصاياي پيامبر اكرم 6 به اميرالمومنين علي (ع) آمده است كه فرمودند: "اي علي ! ازجمله كساني كه از امت من كافر به خداوند عظيم گشته اند كسي است كه به كافراني كه با مسلمانان در حال جنگندسلاح بفروشد".[4]

98 - "طغيان و بغي در مقابل حكومت صالح اسلامي"

99 - "تضعيف حكومت صالح اسلامي"

100 - "سلب آزاديهاي مشروع و نيز سلب حق دفاع از افرادي كه مورد تهمت قرار گرفته اند".

---