مساله 288- وضوگرفتن از جويها و نهرها گرچه انسان نداند صاحبان آنها راضي هستند يا نه اشكال ندارد، ولي اگرصاحبان آنها از وضوگرفتن نهي كرده باشند بنابراحتياط واجب با آن آب وضو نگيرد.

مساله 289- اگر در صحن حرم يكي از امامان (ع) يا ساير بزرگان كه در گذشته قبرستان بوده است حوض يا وضوخانه اي بسازند، چنانچه انسان نداند كه زمين صحن را براي خصوص قبرستان وقف كرده اند وضوگرفتن در آنجا اشكال ندارد.

شرط چهارم و پنجم - ظرفي كه آب وضو در آن است بايد مباح باشد و نيز از طلا و نقره نباشد.

مساله 290- اگر غير از آبي كه در ظرف غصبي و يا طلا و نقره است آب ديگري ندارد بايد تيمم كند، و چنانچه وضوبگيرد، اگر ارتماسي باشد باطل است، و اگر به قصد وضو با ظرف بر بدن خود بريزد يا غرفه غرفه بردارد و وضو بگيردمعصيت كرده، ولي صحت وضوي او بعيد نيست، هرچند احوط اين است كه يك تيمم اضافه كند. و اگر آب ديگري داشته باشد و در ظرف غصبي يا طلا و نقره وضوي ارتماسي بگيرد معصيت كرده، و وضويش هم باطل است، و درغير اين صورت معصيت كرده ولي وضوي او صحيح است .

شرط ششم - بنابراحتياط واجب بايد اعضاي وضو هنگام شستن و مسح كشيدن پاك باشد.

مساله 291- اگر پيش از تمام شدن وضو و يا پس از آن عضوي را كه شسته يا مسح كرده نجس شود، وضو صحيح است، و نيز اگر غير از اعضاي وضو جاي ديگري از بدن نجس باشد وضو صحيح است، ولي اگر مخرج ادرار يا مدفوع را تطهير نكرده احتياط مستحب آن است كه نخست آن را آب بكشد و پس از آن وضو بگيرد.

مساله 292- اگر يكي از اعضاي وضو نجس بوده و پس از وضو شك كند كه آيا پيش از وضو آن را آب كشيده يا نه، چنانچه مي‌داند هنگام وضو توجه داشته و يا شك دارد كه توجه داشته يا نه وضو صحيح است، ولي چنانچه هنگام وضو ملتفت پاك يا نجس بودن آنجا نبوده بنابراحتياط واجب وضو باطل است، و در هر صورت بايد جايي را كه نجس بوده آب بكشد.

مساله 293- اگر در صورت يا دستها بريدگي يا زخمي است كه خون آن بند نمي آيد و آب براي آن ضرر ندارد، بايد درآب كر يا جاري فرو برد و قدري فشار دهد كه خون بند