شده ابتدا آن را تطهير كند، بعد سه دفعه با انگشت ميانه دست چپ از مخرج مدفوع تا بيخ آلت بكشد و بيخ آن را فشار دهد و بعد شست را روي آلت و انگشت پهلوي شست را زيرآن بگذارد و سه مرتبه تا سر آن بكشد و پس از آن سه مرتبه سر آلت را فشار دهد.

مساله 235- گاهي پس از ادرار آبي از انسان خارج مي‌شود كه به آن "ودي" مي‌گويند، و گاهي پس از ملاعبه و بازي آب چسبنده اي خارج مي‌شود كه به آن "مذي" گفته مي‌شود، و گاهي هم پس از مني آبي از انسان خارج مي‌شود كه به آن "وذي" مي‌گويند، و هر يك از اين سه آب چنانچه ادرار يا مني به آن نرسيده باشد پاك است . حال اگر كسي پس ازادرار استبراء كرده و آبي از او بيرون آيد و شك كند كه آيا ادرار است يا يكي از اين سه آب پاك مي‌باشد، و اگر وضو ياغسل داشته است باطل نمي شود.

مساله 236- اگر انسان شك كند استبراء كرده يا نه و رطوبتي از او بيرون آيد كه نداند پاك است يا نه، بايد بنا بگذارد كه استبراء نكرده و خود را تطهير نمايد، و اگر وضو داشته وضويش هم باطل مي‌شود. ولي اگر شك كند استبرائي كه كرده درست بوده يا نه و رطوبتي از او بيرون آيد كه نداند پاك است يا نجس، پاك مي‌باشد و وضو را هم باطل نمي كند.

مساله 237- كسي كه استبراء نكرده اگر به واسطه آنكه مدتي از ادراركردن او گذشته يقين يا اطمينان پيدا كند كه ادراردر مجرا نمانده است و رطوبتي ببيند و شك كند پاك است يا نه، آن رطوبت پاك مي‌باشد و وضو را هم باطل نمي كند.

مساله 238- اگر انسان پس از ادرار استبراء كند و وضو بگيرد، چنانچه بعد از وضو رطوبتي ببيند و بداند يا ادرار است يا مني، واجب است احتياطا غسل كند و وضو هم بگيرد، ولي اگر در همين فرض وضو نگرفته باشد فقط گرفتن وضوكافي است .

مساله 239- براي زن استبراي از ادرار نيست، و اگر رطوبتي در خود بيابد و شك كند پاك است يا نجس، پاك مي‌باشدو وضو و غسل را هم باطل نمي كند.

مساله 240- بجز استبراي از ادرار استبراي از مني نيز وجود دارد و آن ادرار كردن پس از خارج شدن مني است، اين عمل موجب پاكسازي مجراي ادرار از مني مي‌شود، و اگر كسي پيش از اين عمل غسل كند و پس از غسل رطوبتي مشكوك در خود بيابد، بايد دوباره غسل نمايد.

مستحبات و مكروهات تخلي :

مساله 241- مستحب است هنگام تخلي جايي بنشيند كه كسي اصلا او را نبيند،