مسائل طلاق

"طلاق" صيغه اي است كه عقد دائم را به هم مي‌زند و موجب جدايي زن و شوهر مي‌شود. اسلام همان گونه كه نسبت به ازدواج سفارش نموده و آن را سنت پيامبراكرم 6 دانسته طلاق را مورد نكوهش و مذمت شديد قرار داده است، در بعضي از روايات وارد شده كه : "از ميان چيزهاي حلال طلاق مبغوضترين آنها نزد خداوند مي‌باشد"[1] . براين اساس ازطرفي دستورات اسلام نسبت به ازدواج به شكلي است كه پايه هاي آن به حدي قوي و محكم به وجود آيد كه كمترمنجر به طلاق شود و از طرف ديگر محدوديتهاي زيادي در شرايط و احكام طلاق قرار داده شده تا كمتر تحقق يابد، ولي با اين حال اگر ادامه زندگي و رابطه همسري بين زن و شوهر موجب عسر و حرج و فشارهاي روحي و اختلافات شديد و غير قابل اصلاح شود، اسلام طلاق را راه نجات زن و شوهر دانسته است .

مساله 2751- مردي كه زن خود را طلاق مي‌دهد بايد عاقل و بنابراحتياط واجب بالغ باشد و به اختيار خود طلاق دهد، پس اگر او را مجبور كنند كه زنش را طلاق دهد باطل است . همچنين بايد قصد طلاق داشته باشد، پس اگر صيغه طلاق را بدون اراده يا به شوخي بگويد صحيح نيست .

مساله 2752- زني را كه مي‌خواهند طلاق دهند بايد داراي دو شرط باشد:

الف - هنگام طلاق از خون حيض يا نفاس پاك باشد.

ب - در پاكي پس از حيض و نفاس يا در حال نفاس و حيض كه پيش از اين پاكي بوده شوهرش با او نزديكي نكرده باشد. و تفصيل اين دو شرط در مسائل آينده بيان مي‌شود.

مساله 2753- طلاق دادن زن درحال حيض يا نفاس در سه صورت صحيح است :

1 - شوهر پس از ازدواج با او نزديكي نكرده باشد.

---