مساله 2535- هيچ مسلماني نبايد نسبت به مسائل و مشكلات ساير مسلمانان بي تفاوت باشد، و به اندازه قدرت وتوان خود موظف است در اصلاح امور ديني و دنيايي ديگران اقدام نمايد. از رسول خدا 6 نقل شده است كه فرمودند: "كسي كه صبح كند در حالي كه به امور مسلمانان اهتمام نورزد مسلمان نيست"[1] .

مساله 2536- در معاشرت بايد حقوق شرعي و آزاديهاي مشروع افراد مسلمان محترم شمرده شود، بنابراين اظهارنظرهاي علمي و اجتماعي و نيز تشكلهاي صنفي و غيرصنفي كه در مسير منافع جامعه اسلامي و رشد افرادباشد نبايد ممنوع يا محدود گردد، و هرگونه محدوديتي در اين زمينه در حكم تجاوز به حقوق افراد خواهد بود.

مساله 2537- شركت در مجالس گناه از هر قبيل و به هر شكل كه باشد حرام است، و اگر انسان احتمال ندهد كه مجلس گناه باشد و پس از شركت متوجه گناه بودن آن شود، چنانچه نتواند نهي از منكر نمايد يا نهي او موثر نباشد بايدمجلس را ترك كند.

مساله 2538- تجسس در مسائل شخصي و خانوادگي حتي در مفاسد اخلاقي افراد توسط هر شخص يا ارگان جايزنيست، و اشاعه فحشا حرام مي‌باشد، همچنين گوش دادن به مكالمات اشخاص توسط شنود يا به هر شكل ديگر و نيزكنترل نامه هاي شخصي و پيگيري عيوب و خطاها و لغزشهاي شخصي افراد حرام است، و مرتكب آن بايد نهي شودو در صورت اصرار بر آن بايد توسط محكمه صالح تعزير گردد. از رسول خدا 6 نقل شده كه فرمودند: "هركس به سخن ديگران بدون رضايت آنان گوش دهد در روز قيامت در دو گوش او سرب ريخته مي‌شود"[2] .

مساله 2539- اگر كسي بر اثر تجسس بر رازي از رازهاي زندگي داخلي مردم آگاه شود نبايد آن را افشا كند، و اگر آن راافشا كند و موجب زيان مالي يا آبرويي به كسي شود، صرف نظر از گناهي كه كرده بايد آن زيان را جبران نمايد.

مساله 2540- در حكومت صالح اسلامي تجسس و مراقبت از كارهاي غيرشخصي اقليتهاي مذهبي و غيرمذهبي ونيز كارهاي غيرشخصي افرادي كه مخالفت و ضديت آنان با اسلام محرز باشد و احتمال عقلايي توطئه از طرف آنان داده شود در حد ضرورت جايز بلكه در بعضي موارد لازم مي‌باشد، و تشخيص موارد ذكر شده و كيفيت و مقدارمراقبت بايد به وسيله كارشناسان متدين ومتعهد حكومت صالح و براساس قانون و مطابق با موازين شرعي تعيين گردد.

---