صاحب آن را نمي شناسد و امكان شناسايي هم ندارد، بايد به اجازه حاكم شرع از طرف صاحبش صدقه بدهد، ولي اگر چيزي را كه گرفته مال خود بچه باشد بايدبه ولي او برساند، و اگر او را پيدا نكرد به حاكم شرع بدهد.

مساله 2034- در موردي كه معامله با بچه صحيح نيست اگر جنس يا پولي كه به بچه داده شده از بين برود، نمي توان از بچه يا ولي او مطالبه كرد.

سوم - آنكه خريدار يا فروشنده سفيه نباشد، و "سفيه" كسي است كه معمولا دارايي خود را در كارهاي بيهوده مصرف مي‌كند و كارهاي او در نظر عرف عاقلانه نباشد.

مساله 2035- اگر فروشنده يا خريدار سفيه باشد، در صورتي كه ولي او معامله را اجازه نمايد صحيح مي‌شود.

چهارم - حاكم شرع خريدار يا فروشنده و يا هر دو را از تصرف در اموالشان منع نكرده باشد.

پنجم - انگيزه جدي آنها خريد و فروش باشد، بنابراين اگر به شوخي بگويد كالاي خود را فروختم معامله باطل است .

ششم - كسي آنان را به معامله مجبور نكرده باشد.

مساله 2036- اگر خريدار يا فروشنده را به معامله مجبور كنند، چنانچه بعد از معامله راضي شود و بگويد راضي هستم معامله صحيح است، ولي احتياط مستحب آن است كه دوباره صيغه معامله را بخوانند.

هفتم - هريك از خريدار و فروشنده صاحب كالا و پول باشند، يا همانند "پدر يا جد پدري شخص نابالغ" و "وكيل درمعاملات" اختيار مال در دست آنان باشد.

مساله 2037- اگر انسان مال كسي را بدون اجازه او بفروشد، چنانچه صاحب مال به فروش آن راضي نشود و رد كندمعامله باطل است .

مساله 2038- پدر و جد پدري كودك در صورتي مي‌توانند مال او را بفروشند كه برايش مفسده اي نداشته باشد، بلكه بنابراحتياط واجب تا مصلحت نباشد آن را نفروشند، ولي وصي پدر و وصي جد پدري و حاكم شرع تنها در صورتي مي‌توانند مال كودك را بفروشند كه مصلحت او در آن باشد. همچنين است در جميع اين احكام حكم ديوانه اي كه ازاول ديوانه بوده است، ولي اگر پس از بلوغ ديوانه شده بنابراحتياط واجب پدر يا جد پدري با نظر حاكم شرع در مال اوتصرف كنند.

مساله 2039- اختيار مال كسي كه غايب باشد و به او دسترسي نيست با حاكم شرع جامع الشرايط است تا مطابق مصلحت در آن تصرف نمايد.