مساله 1956- هر نوع رابطه سياسي يا اقتصادي با دولتهايي - مانند رژيم اشغالگر قدس - كه در حال جنگ و ستيز بااسلام و مسلمانان هستند جايز نيست، و بر همه واجب است به هر شيوه ممكن با اين گونه روابط مخالفت كنند، وبازرگاناني كه با آنها و عواملشان روابط تجاري دارند خائن به اسلام و مسلمانان مي‌باشند، و بر همه واجب است با اين خيانتكاران قطع رابطه كرده، آنان را به توبه و ترك روابط وادار نمايند.

مساله 1957- بر سران دولتهاي اسلامي واجب است در جهت حفظ مصالح اسلام و مسلمانان و دفاع از آنان اختلافات گوناگون خود را در برابر جبهه كفر و استعمار حل و فصل نمايند تا دشمنان اسلام نتوانند از اختلافات آنان سوء استفاده كنند.

مساله 1958- واجب است دولتهاي مسلمان بنيه فرهنگي، نظامي و اقتصادي خود را در برابر دولتهاي جائر وقدرتمند تقويت كنند تا بتوانند در صحنه هاي گوناگون از حيثيت اسلام و مصالح مسلمانان دفاع نمايند.

مساله 1959- اگر يكي از كشورهاي اسلامي مورد تهاجم نظامي يا اقتصادي بيگانگان قرار گيرد، بر ساير دولتها وملتهاي مسلمان واجب است در حد قدرت از آن كشور حمايت نمايند.

مساله 1960- اگر عده اي از مسلمانان به دسته ديگر تجاوز نمايند، بر همه مسلمانان واجب است كه با دسته متجاوزو باغي مقابله كنند تا از تجاوز دست بردارند، و قتال با دسته متجاوز در ماههاي حرام اشكال ندارد.

مساله 1961- اگر در هرگوشه از جهان مسلماني مظلوم واقع شود و حقوق اوليه او مورد تجاوز و تعدي قرار بگيرد، برهر فردي كه نداي مظلوميت او را مي‌شنود واجب است در حد توان كمك نمايد، هر چند با اظهار همدردي باشد.

دفاع از حقوق شخصي :

مساله 1962- اگر كسي به خود انسان يا ناموس يا خويشان و بستگان او يا به مسلماني ديگر به قصد كشتن يا تجاوزهجوم آورد، بر انسان واجب است به هر صورت ممكن دفاع نمايد، هرچند منجر به كشته شدن مهاجم شود. ولي بايدسعي كند تا وقتي كه راه خفيفتر يا فرار ميسر است، دست به كار شديد و خشن نزند.

مساله 1963- اگر انسان نتواند به تنهايي از جان و ناموس خود دفاع كند واجب است از ديگران كمك بگيرد، هرچنداز ظلمه باشند.

مساله 1964- اگر دزدي به قصد بردن مال انسان يا بستگان او هجوم آورد، انسان حق دارد با