كرده اجتناب شود، و با بدن و لباس آلوده به آن نماز هم نخواند.

مساله 95- اگر جنب از حرام به جاي غسل تيمم نمايد و پس از آن عرق كند، بنابراحتياط واجب بايد از عرق خودپرهيز نمايد و با آن نماز هم نخواند.

12 - عرق حيوان نجاستخوار:

مساله 96- بنابراحتياط واجب بايد از عرق شتر نجاستخوار، بلكه هر حيوان ديگري كه به خوردن مدفوع انسان عادت كرده - به طوري كه عمده خوراك آن مدفوع انسان باشد - پرهيز شود.

مساله 97- گوشت و تخم حيوان نجاستخوار نجس نيست، ولي خوردن آن حرام مي‌باشد.

راه ثابت شدن نجاست :

مساله 98- نجاست هر چيز از سه راه ثابت مي‌شود:

الف - خود انسان يقين كند كه چيزي نجس شده، پس اگر گمان به نجس شدن چيزي پيدا شود پرهيز از آن لازم نيست .

ب - كسي كه چيزي در اختيار اوست و متهم به دروغگويي نيست بگويد آن چيز نجس شده است .

ج - دو مرد عادل بگويند چيزي نجس شده است، و اگر يك مرد عادل هم بگويد چيزي نجس است بنابراحتياطواجب بايد از آن چيز اجتناب كرد.

مساله 99- نوجوان نابالغي كه فرا رسيدن تكليف او نزديك است اگر بگويد چيزي كه در اختيار اوست نجس مي‌باشد، بنابراحتياط واجب بايد از آن پرهيز نمود، و اگر بگويد چيزي را آب كشيده، در صورت وثوق و اطمينان حرف او پذيرفته است .

مساله 100- اگر به واسطه ندانستن مساله نجس يا پاك بودن چيزي را نداند بايد مساله را بپرسد، ولي اگر با اينكه مساله را مي‌داند شك كند چيزي پاك است يا نه و سابقه آن را هم نداند - مثلا شك كند آن چيز خون است يا نه، ياشك كند كه خون پشه است يا خون انسان، يا شك كند چيزي با عين نجاست تماس پيدا كرده يا نه - آن چيز پاك مي‌باشد.

مساله 101- چيز نجسي كه انسان شك دارد پاك شده يا نه نجس است، و اگر در چيز پاكي شك پيدا شود كه نجس شده يا نه پاك مي‌باشد، و اگر هم بتواند نجس يا پاك بودن آن را بفهمد، لازم نيست جستجو كند.