هر دو شهر وطن اوست، و نيز اگر بيشتر از دو محل را براي زندگي اختيار كرده باشد همه آنها وطن او محسوب مي‌شوند.

مساله 1169- مسافر اگر به جايي برسد كه وطن او بوده ولي از آنجا به طور كلي صرف نظر كرده نمازش شكسته است، هرچند در آنجا ملك داشته باشد و وطن ديگري هم براي خود اختيار نكرده باشد، مگر اينكه بخواهد هميشه درشهرها سياحت كند و اصلا براي خود وطني انتخاب ننمايد كه در اين صورت نماز او در همه جا تمام است .

ب - قصد اقامه :

به جايي كه وطن انسان نيست ولي مي‌خواهد حداقل ده روز در آنجا بماند "محل اقامه" گفته مي‌شود.

مساله 1170- مسافري كه قصد دارد ده روز پشت سرهم در يك محل بماند يا مي‌داند ناخواسته ده روز در يك محل مي‌ماند، بايد نمازهاي خود را در آن محل تمام بخواند.

مساله 1171- مسافري كه مي‌خواهد ده روز در محلي بماند لازم نيست قصد ماندن شب اول و شب يازدهم را داشته باشد و همين كه قصد كند از اذان صبح روز اول تا مغرب روز دهم بماند بايد نماز را تمام بخواند، همچنين به عنوان مثال اگر قصدش اين باشد كه از ظهر روز اول تا ظهر روز يازدهم بماند بايد نماز را تمام بخواند.

مساله 1172- مسافري كه مي‌خواهد ده روز در محلي بماند در صورتي بايد نماز را تمام بخواند كه بخواهد تمام ده روز را در يك جا بماند، پس اگر قصد ماندن در دو محل را داشته باشد - مانند كسي كه بخواهد در دو شهر نزديك به هم بماند - بايد نماز را در هر دو محل شكسته بخواند.

مساله 1173- ميزان در وحدت يا تعدد محل، حكم عرف است، پس اگر در يك شهر قصد ده روز كند گردش او درمحله هاي آن شهر مانعي ندارد، هرچند آن شهر بزرگ باشد، مگر آنكه محله هاي آن شهر به گونه اي از يكديگر دور وجدا باشند كه چند محل حساب شوند و شخصي را كه از يك محله به محله ديگر رفته بگويند مسافرت كرده است .

مساله 1174- مسافري كه مي‌خواهد ده روز در محلي بماند، اگر از اول قصد داشته باشد در بين ده روز به اطراف آنجاهم برود، در صورتي به قصد او ضرر نمي زند كه آن اطراف نيز در نظر مردم جزو همان محل به حساب آيد - مانندباغها و قبرستان اغلب شهرها - گرچه كمي از حد ترخص بگذرد، و در غير اين صورت به قصد او ضرر مي‌زند، هرچندزود برود و برگردد. پس