يكي از آنان تقليد نمود.

مساله 9- عدول (تغيير تقليد) از مجتهدي به مجتهد ديگر در مسائلي كه به آن عمل شده جايز نيست، ولي اگر كسي كه از مجتهد غير اعلم تقليد مي‌كرده پس از مدتي بفهمد ديگري اعلم است، بايد از مجتهد قبلي عدول كند و به مجتهداعلم رجوع نمايد، بلكه اگر گمان پيدا كند يا احتمال دهد كه ديگري اعلم است بايد به او مراجعه نمايد.

مساله 10- به دست آوردن فتوي و نظريه مجتهد چهار راه دارد:

الف - شنيدن از خود مجتهد

ب - شنيدن از دو نفر عادل

ج - شنيدن از كسي كه گفته او موجب اطمينان است .

د - ديدن در رساله مجتهد يا ملاحظه دستخط او، در صورتي كه به درستي رساله يا دستخط وي مطمئن باشد.

مساله 11- پس از آنكه مقلد به فتوي و نظريه مجتهد آگاهي يافت، تا هنگامي كه به تغيير فتوي و نظر او يقين يااطمينان پيدا نكرده است بايد به همان فتوي عمل نمايد، و در صورت شك در عوض شدن فتوي جستجو لازم نيست .

مساله 12- اگر مجتهد اعلم در مساله اي فتوي دهد، مقلد او نمي تواند در آن مساله به فتواي مجتهد ديگر عمل كند، ولي اگر فتوي ندهد و بفرمايد: "احتياط آن است كه فلان طور عمل شود" مثلا بفرمايد: احتياط آن است كه در ركعت سوم و چهارم نماز سه مرتبه تسبيحات اربعه - يعني "سبحان الله والحمد لله ولااله الاالله والله اكبر" - بگويند، مقلدبايد يا به اين احتياط كه "احتياط واجب" نام دارد عمل كند و سه مرتبه بگويد، و يا به فتواي مجتهدي كه علم او ازمجتهد اعلم كمتر و از مجتهد هاي ديگر بيشتر است عمل نمايد، پس اگر او يك مرتبه گفتن را كافي بداند مي‌تواند يك مرتبه بگويد. همچنين است اگر مجتهد اعلم بفرمايد: مساله "محل تامل" يا "محل اشكال" است .

مساله 13- اگر مجتهد اعلم بعد از آنكه در مساله اي فتوي داده است احتياط كند - مثلا بفرمايد: ظرف نجس را اگر يك مرتبه در آب كر بشويند پاك مي‌شود، ولي احتياط آن است كه سه مرتبه بشويند - مقلد او نمي تواند در آن مساله به فتواي مجتهد ديگر رفتار كند، بلكه بايد يا به همين فتوي عمل كند، يا به احتياط بعد از فتوي كه آن را "احتياطمستحب" مي‌گويند عمل نمايد، مگر آنكه فتواي مجتهد ديگر به احتياط نزديكتر باشد.

مساله 14- اگر مجتهدي كه انسان از او تقليد مي‌كند از دنيا برود بايد از مجتهد زنده ديگر تقليد نمود، پس اگر مجتهد زنده باقي ماندن بر تقليد مجتهد ميت را به هر مقدار اجازه دهد،