غير دفن مردگان وقف شده جايز نيست . همچنين دفن ميت در قبر ميت ديگر چنانچه موجب ص نبش قبر شود حرام است، مگر اينكه قبر اول كهنه شده و ميت آن از بين رفته باشد.

مساله 664- چيزي كه از ميت جدا مي‌شود - اگرچه مو و ناخن يا دندانش باشد - چنانچه موجب نبش قبر نباشد بايدبا او دفن شود، و بنابراحتياط در كفن او بگذارند، ولي اگر موجب نبش قبر شود احتياط آن است كه جدا دفن شود. و نيزناخن و دنداني كه در حال زندگي از انسان جدا مي‌شود مستحب است دفن شود.

مساله 665- اگر بچه در رحم مادر بميرد بايد به آسانترين راه او را بيرون آورند، و چنانچه ناچار شوند او را قطعه قطعه كنند اشكال ندارد، و در صورتي كه شوهرش اهل فن باشد بايد او بچه را بيرون آورد، وگرنه زني كه اهل فن باشد، و اگرآن هم ممكن نشود مرد محرمي كه اهل فن باشد، و در غير اين صورت مرد نامحرمي كه اهل فن باشد بچه را بيرون آورد، و در صورتي كه آن هم ممكن نشود، كسي كه اهل فن نباشد مي‌تواند بچه را بيرون آورد.

مساله 666- هرگاه مادر بميرد و بچه در رحم او زنده باشد - گرچه اميد به زنده ماندن طفل نداشته باشند - بايد به وسيله كساني كه در مساله پيش گفته شد از هر طرفي كه بچه سالم بيرون مي‌آيد او را بيرون آورند و شكم مادر رابدوزند، ولي اگر بين پهلوي چپ و راست در سالم بودن بچه فرقي نباشد، احتياط واجب آن است كه او را از پهلوي چپ بيرون آورند.

مستحبات دفن :

مساله 667- رعايت موارد زير هنگام دفن ميت مستحب است :

1 - به قصد رجاء و اميد ثواب قبر را به اندازه قد انسان متوسط گود كنند.

2 - ميت را در نزديكترين قبرستان دفن نمايند، مگر آنكه قبرستان دورتر به دلايلي - مانند مدفون بودن افراد صالح درآن يا رفت و آمد بيشتر مردم براي فاتحه خواني - بر قبرستان نزديكتر فضيلت داشته باشد.

3 - جنازه را در چند متري قبر روي زمين گذارده تا سه بار كم كم نزديك قبر ببرند، و در هر مرتبه زمين بگذارند و بردارندو در نوبت چهارم وارد قبر كنند. و اگر ميت مرد است، بار سوم طوري او را زمين بگذارند كه سر او در طرف پايين قبرقرار گيرد و بار چهارم او را از طرف سر