شده است . و فرد غير معصوم كه احيانا به گناه و ظلم آلوده مي‌شود نياز به هدايت ديگري دارد. و از تقابل صدر و ذيل آيه شريفه : (افمن يهدي الي الحق أحق أن يتبع أمن لا يهدي الا أن يهدي)[1] "آيا كسي كه ديگران را به حق هدايت مي‌كند سزاوار پيروي است يا كسي كه جز با هدايت ديگري هدايت نمي شود؟" به خوبي استفاده مي‌شود كسي كه توسط ديگري هدايت مي‌شود نمي تواند ديگران را به حق هدايت نمايد. و چون امام، هادي به حق است پس به هدايت غير خداوند نيازي ندارد، و چنين شخصي بايد معصوم باشد تا لياقت تحمل عهد خداوند كه همان حقيقت امامت است را داشته باشد".[2]

"اگر غيب مي‌دانستند بر حسب ادعاها و روايات خود قوم كشته و يا مسموم نمي شدند. چون مدعي هستند كه هيچ امامي نبوده مگر اينكه كشته و يا مسموم شده است ."