در اين راستا به بعضي از آياتي كه دلالت بر حجيت كلام و سنت پيامبر دارد اشاره مي‌كنيم :

1 - (و ما آتاكم الرسول فخذوه و ما نهاكم عنه فانتهوا)[1] "آنچه را پيامبر به شما داد بگيريد و آنچه را نهي نمود از آن باز ايستيد".

2 - (فاسئلوا اهل الذكر ان كنتم لاتعلمون)[2] "اگر نمي دانيد از اهل ذكر (اهل علم) بپرسيد".

و به اتفاق فريقين بارزترين مصداق اهل ذكر، پيامبر6 و اهل بيت او هستند.

3 - (و أنزلنا اليك الذكر لتبين للناس ما نزل اليهم)[3] "و ما قرآن را به تو نازل كرديم تا آن را براي مردم بيان كني".

اين آيه صريح در اعتبار و حجت بودن بيان پيامبر6 مي‌باشد نسبت به آنچه از طرف خداوند براي هدايت نازل شده است .

4 - (فان تنازعتم في شئ فردوه الي الله و الرسول)[4] "پس اگر در چيزي نزاع و اختلاف پيدا كرديد آن را به خدا و رسول ارجاع دهيد".

اگر سنت پيامبر6 حجت نمي بود قرآن او را براي رفع منازعات و اختلافات بشري در كنار خداوند به عنوان داور قرار نمي داد.

5 - (فلا و ربك لايؤمنون حتي يحكموك فيما شجر بينهم ثم لايجدوا في أنفسهم حرجا مما قضيت و يسلموا تسليما)[5] "نه، هرگز! به خدايت سوگند اينان مؤمن نخواهند بود مگر وقتي كه تو را در اختلافاتشان حكم قرار دهند

---