برخورد اسباب و علل مخالف و موافق، اگر چه بسياري از اين موجودات را كه چون قافله اي پيوسته به سوي مقصد خود متحركند از وصول به مقصد كمالي مانع مي‌شود و در نتيجه بسياري از آنها پيش از رسيدن به آرزوي تكويني خود از ميان مي‌روند، ولي با اين همه هرگز نظام آفرينش از رويه عمومي و دائمي خود دست برنداشته و پيوسته سرگرم سوق پديده هاي نو به سوي كمالاتشان مي‌باشد، و در نتيجه پيوسته از هر نوع دسته اي به كمال و هدف تكويني خود مي‌رسند.

و البته نوع انساني از اين حكم عمومي و نظم همگاني مستثنا نيست . بي ترديد انسان نوعي از انواع موجودات است كه نمي تواند به تنهايي زندگي نمايد و براي رسيدن به آرمان تكويني خود ناچار است در حال اجتماع و دسته جمعي به سر برده هدف وجودي خود را به دست آورد. مشاهده حال جامعه هاي بشري نيز اين معنا را تأييد مي‌كند; زيرا هر جامعه از جامعه هاي بزرگ و كوچك انساني، آرزويي جز اين ندارند كه در حال آرامش و صفا و ارتفاع موانع زندگي كرده و بهره انساني را از زندگي خود بردارند. و نيز روشن است كه جامعه بشري تاكنون نتوانسته به اين آرزوي خود جامه عمل بپوشاند; و از طرف ديگر نيز دستگاه آفرينش از رويه خود دست بردار نبوده، و هم از دست ساخته هاي خود عاجز و زبون نخواهد شد.

اين نظر عقلي به ما نويد قطعي مي‌دهد كه عالم بشريت يك