12 - روايت ابي عبدالله سياري

در آخر كتاب سرائر از كتاب احمد بن محمد بن سيار (ابي عبدالله سياري) روايت نموده كه وي از مردي نقل نموده كه گفت : در نزد امام صادق (ع) سخن از كسي رفت كه از آل محمد6 خروج مي‌نمايد. حضرت فرمود:

"لازال انا و شيعتي بخير ما خرج الخارجي من آل محمد، ولوددت ان الخارجي من آل محمد خرج و علي نفقة عياله ."[1]

پيوسته من و شيعيانم بر خير هستيم تا هنگامي كه شورشگري از آل محمد خروج نمايد. چقدر دوست دارم شورشگري از آل محمد قيام كند و من خرجي زن و بچه و عائله او را بپردازم ."

توضيح روايت

اين روايت گذشته از اينكه مرسل است و راوي اصلي شناخته شده اي ندارد، سند آن ضعيف است ; زيرا طبق آنچه نجاشي گفته : سياري فردي است از جهت روايت ضعيف و فاسد المذهب . روايتهاي او دور انداخته مي‌شود و بيشتر روايتهاي منقول از وي مرسل است، و ابن غضائري درباره وي گفته : او در نقل روايت، ضعيف، شخصي عجول، رويگردان از حق، غلو كننده و منحرف است .

بلي از مستدرك نقل شده كه چون مرحوم كليني و ديگران [ نظير ابن ادريس ] زياد از وي روايت نقل كرده اند، خود مي‌تواند دليلي بر موثق بودن وي باشد.[2]

در هر صورت مرحوم صاحب وسائل اين خبر را در اين باب بدون جهت آورده ; زيرا اين روايت از ادله منع خروج در زمان غيبت نيست، بلكه اجمالا از ادله جواز قيام است، ولي مفاد آن تأييد هرگونه خروج و قيام از آل محمد و جواز آن نيست، بلكه روايت درصدد اين است كه خير و خوبي هايي را كه به طور قهري بر قيام مترتب است بيان دارد; زيرا هر گونه قيام و خروجي در آن شرايط، موجب مشغول كردن پيشوايان ستم به خودشان مي‌گرديد; و در اين ميان امام (ع) و شيعيانش از گزند حكومت مصون مي‌ماندند، پس اگر خروج كننده دعوت به حق مي‌كرد در اين صورت نفس مبارزه وي مورد تأييد و تقدير است ; و اگر اين گونه نيست، حداقل باعث مشغول شدن ستمگر با ستمگر است كه در اين بين اهل حق سالم باقي

---