توضيح روايت

گذشته از خدشه دار بودن سند روايت و احتمال اينكه اين سنخ اخبار از جعليات ايادي خلفاي وقت براي بازداشتن علويين از خروج و ايجاد روح يأس در ميان آنان و جلوگيري از توجه مردم و گردآمدن زير پرچم آنان باشد، كه پيش از اين به آن اشارت رفت،

مفاد روايت چنانكه ملاحظه مي‌فرماييد چنين است كه رسول خدا جريان حكومت بني اميه و طول مدت آن كه هزار ماه است را به عنوان يك راز نزد علي (ع) و اهل بيت آن حضرت كه از جمله آنان امام حسين شهيد(ع) است به وديعت نهاد و امام صادق (ع) هم در اين روايت فرمود: "هيچ يك از ما اهل بيت خروج نكرده و خروج نخواهد كرد..."

پس كلام آن حضرت شامل خروج امام حسين (ع) نيز مي‌گردد، و اگر اين روايت هر خروج و قيامي را مي‌خواست تخطئه كند مفاد آن تخطئه خروج و قيام امام حسين (ع) نيز بود.

لذا از اين معني دانسته مي‌شود كه مراد از اين روايت - بر فرض صدور آن - بيان حكم شرعي و اينكه خروج جايز يا غير جايز است نيست، بلكه بيان يك امر غيبي است كه امام (ع) از اجداد خويش به دست آورده و بيان اين نكته است كه هركس از ما خروج كن به صورت صددرصد - به گونه اي كه بليه و مصيبت و ناراحتي هايي كه خواه ناخواه براي طبع انسان ناخوشايند است متوجه وي نشود - پيروز نخواهد شد، و بايد توجه داشت كه هرچه با طبع انسان ناسازگار است در شرع مكروه يا حرام نيست و چه بسا چيزي را انسان ناخوشايند دارد اما خير و خوبي وي در آن است و از جهات ديگر بركاتي بر آن مترتب است . (عسي ان تكرهوا شيئا و هو خير لكم).

پس ذيل روايت نيز بر تخطئه خروج و قيام دلالت ندارد. پيش از اين نيز گذشت هنگامي كه تكليف دفاع از حق و امر به معروف و نهي از منكر و اتمام حجت بر بسياري از كساني كه حق بر آنان مشتبه شده بود با تحقق شرايط از قبيل دعوت رؤسا و نيروهاي مسلح كوفه و خبر دادن نماينده و ديده بان امام (ع) مسلم بن عقيل به صدق دعوت و بيعت آنان تحقق يافت خبر دادن پيامبراكرم 6 از شهادت امام