خانه هاي بني العباس را به آتش كشيده بود به نزد مأمون آوردند، مأمون جرم او را به خاطر امام علي بن موسي الرضا(ع) بخشيد و به حضرت گفت : اي ابوالحسن اگر امروز برادر تو خروج كرد و آن چنان كارهايي را انجام داد، قبل از آن نيز زيد بن علي خروج كرد و كشته شد، و اگر به خاطر جايگاه تو نزد ما نبود او را مي‌كشتيم، چون كارهايي كه انجام داده كوچك نبوده است .

امام (ع) فرمود: "اي اميرالمؤمنين،[1] برادر من زيد را با زيد بن علي قياس مكن ; زيرا زيد بن علي يكي از علماي آل محمد بود كه براي خدا غضب كرد و در راه خدا جهاد نمود تا در راه او كشته شد. همانا از پدرم موسي بن جعفر(ع) شنيدم كه از پدرش جعفر بن محمد(ع) شنيده بود كه مي‌فرمود: خدا رحمت كند عمويم زيد را، او مردم را به شخص پسنديده از آل محمد دعوت مي‌كرد و اگر پيروزي مي‌يافت به آنچه وعده داده بود وفا مي‌كرد، همانا او در مورد خروجش با من مشورت كرد و من به او گفتم : اي عمو، اگر راضي هستي كه كشته شوي و در كناسه به دار آويخته شوي پس اختيار با توست . و هنگامي كه زيد پشت كرد و رفت، حضرت جعفر بن محمد فرمود: واي بر كسي كه صداي فرياد كمك خواهي زيد را بشنود و به ياري او نشتابد."

---