به ناچار وجود آن متوقف بر وجود رهبر و امام است . وجود امام در اين مرحله شرط وجود است نه شرط وجوب، چنانكه اين معني روشن و آشكار است، از اين رو واجب است براي جهاد دفاعي نيز تشكل ايجاد نموده و از رهبر و امام واجد شرايط پيروي و اطاعت نمود. اما در هر صورت در وجوب جهاد دفاعي در عصر غيبت هيچ سخن و اشكالي نيست . البته روايتهايي نيز يافت مي‌شود كه برخي افراد كه قائل به ضرورت سكوت و سكون در مقابل جنايات و هجوم دشمنان در عصر غيبت بوده و بر وارد نشدن در مسائل سياسي و تشكيل دولت و حكومت حق اصرار مي‌ورزند ممكن است به آن استناد نمايند.

مرحوم صاحب وسائل اين روايات را در باب سيزدهم كتاب جهاد گردآوري نموده است و ما آنها را در فصل چهارم همين بخش از كتاب - پس از ذكر دليلهاي دهگانه ضرورت حكومت و وجوب تلاش براي اقامه دولت عادل - آورده و به نقد و بررسي و پاسخ آنها مي‌پردازيم .

مطالبي كه در آن بخش آمده بسيار دقيق و لطيف است و بايسته است به آن توجه ويژه مبذول نمود. ما پس از اين در فصل چهاردهم از بخش ششم كتاب نيز به بررسي ضرورت دفاع از نظام الهي و لزوم تقويت قواي نظامي حكومت اسلامي خواهيم پرداخت .

حكومت و بغاة

ضرورت جهاد با طاغيان و شورشگران عليه امام

"بغاة" جمع "باغي" است و باغي كسي است كه عليه حكومت اسلامي و امام عادل مسلمانان شورش و طغيان كند.

درباره بغاة مطالب مختلفي ابراز شده كه به درج آنها مي‌پردازيم :

شيخ طوسي در كتاب خلاف درباره بغاة اين گونه مي‌نويسد:

"باغي كسي است كه بر امام عادل شورش نموده و با وي به مبارزه برخاسته و از واگذاردن حق به وي امتناع ورزد. باغي اسم ذم است و برخي معتقدند كه شورشگر عليه امام، كافر است ; برخي از علماي معتزله نيز در اينكه باغي اسم ذم است با ما هم عقيده اند، آنان شورشگران عليه امام را فاسق مي‌دانند; جماعتي از اصحاب ابوحنيفه و شافعي نيز همين عقيده را دارند. ابوحنيفه مي‌گويد: بغاة در صورتي كه داراي دين بوده و مسلمان باشند فاسق محسوب مي‌گردند.

ولي اصحاب شافعي مي‌گويند: در نزد شافعيه باغي اسم ذم نيست بلكه باغي كسي است كه در جهت دستيابي به حق تلاش و اجتهاد نموده اما در نتيجه گيري به