وامهايشان، تهيه امكانات و تسهيلات براي شركت مسلمانان در حج و جهاد.

و اين گفتار پيامبراكرم 6 است كه پس از آنكه آيه شريفه (النبي اولي بالمؤمنين من انفسهم و ازواجه امهاتهم) بر آن حضرت نازل گرديد و در حقيقت خداوند سبحان وي را به عنوان پدر مسلمانان قرار داد و وظايفي كه هر پدري نسبت به فرزندش دارد به عهده او نهاد، آن حضرت فرمود:

[كسي كه مالي از خويش به جاي بگذارد براي وارث اوست، و اگر ديني از وي به جاي بماند بر عهده والي است .] [1] پس همان وظايفي كه به عهده پيامبراكرم 6 بود براي امام نيز هست، و به همين جهت سه سهم از خمس به وي اختصاص يافته است .

تصرف امام در انفال به عنوان مقام امامت و ولايت

همان گونه كه از مجموع دلايل خمس استفاده گرديد كه خمس يكي از مالياتهاي حكومت اسلامي و در اختيار امام و رهبر جامعه است، انفال نيز همين گونه است .

انفال تمام اموال عمومي جامعه است كه تحت مالكيت شخص نيست، مانند اراضي موات، كوهها، نيزارها، بيابانها و دره ها و درياها و معادن و... كه همه اينها مال امام و در اختيار مقام رهبري امت اسلامي است .

در اين باره نيز روايتهاي بسياري است كه در باب اول ابواب انفال كتاب وسائل الشيعه درج شده، و از آن جمله روايت زير است :

6 - در كتاب محكم و متشابه از اميرالمؤمنين (ع) وارد شده كه آن حضرت فرمود:

"براي كسي كه اداره مسلمانان را بر عهده دارد پس از همه اينها انفال است، انفالي كه مال پيامبرخدا6 بود..." [2]

اين مطلب براي كسي كه اندك توجهي به مذاق شرع مقدس اسلام داشته باشد پوشيده نيست كه خداوند متعال اموال و سرزمينهايي كه براي رفع نيازمنديهاي همه انسانها آفريده و خمس همه اموال مردم را ملك طلق شخص پيامبراكرم 6 و يا امام قرار نداده، بلكه مراد از آيه شريفه انفال و رواياتي كه در اين زمينه رسيده اين است كه خداوند تبارك و تعالي اين امكانات مالي را براي منصب امامت و رهبري جامعه تمليك نموده و در اختيار پيامبر و يا امام به عنوان اينكه رهبر و گرداننده امور مسلمانان هستند قرار داده و به آنان رخصت داده كه آنها را براساس نظام صحيح و عادلانه در جهت مصالح عموم مسلمانان مصرف نمايند.

به عبارت ديگر انفال، ثروتهاي عمومي جامعه است كه خداوند براي استفاده

---