او در ادامه كلام خود مي‌گويد:

"اگر وظيفه گسترش تعاليم پيامبر در سراسر جهان را به عهده پيروان او بگذاريد باز هم مشكل حل نمي شود، چرا كه اولا: تعداد اصحاب و پيرواني كه (بنا به فرض) تعاليم پيامبر را به طور كامل و صحيح ياد گرفته اند بسيار كم است، در حالي كه براي اين منظور نيازمند دهها و صدها هزار انسان تعليم يافته هستيم كه باز هم در يك زمان كوتاه رسيدن به اين هدف ممكن نيست و در درازمدت هم مشكل محروميت بسياري از انسانها به قوت خود باقي مي‌ماند.

ثانيا: اصحابي كه به عنوان شاگرد و نماينده پيامبر به نقاط ديگر كره زمين سفر كرده اند، چگونه به مردم آن نقاط اثبات كنند كه در فلان منطقه پيامبري مبعوث شده است و ما شاگردان و نمايندگان او هستيم و آمده ايم تا از طرف او شما را به راه راست هدايت كنيم ؟ اگر مردم از اين نمايندگان، معجزه بخواهند و اينان از آوردن معجزه عاجز باشند - كه البته عاجز هم هستند - تكليف چيست ؟ مگر نبايد وحياني بودن اين تعاليم به مردم اثبات شود تا هم مردم را جذب كند و هم راه عذر و بهانه را به روي مخالفان ببندد و حجت را بر آنها تمام كند؟"

در پاسخ به اين شبهه چند نكته يادآوري مي‌شود:

1 - بر فرض قبول تمام اشكالات ذكرشده در اين قسمت، باز هم