موارد زكات

بنابر قول مشهور علماي شيعه زكات در نه چيز واجب است كه عبارتند از: گندم، جو، خرما، كشمش، طلا، نقره، گوسفند، گاو و شتر; ولي بنابر احتياط بايد زكات برنج و ذرت و ساير حبوبات نيز مطابق شرايط "گندم و جو" پرداخت گردد.[1] بلكه مي‌توان گفت موضوع زكات وسيع تر از موارد مذكوره مي‌باشد و حاكم اسلامي با در نظر گرفتن كمبودهاي اقتصادي و نيز ثروت و درآمد عمومي، برحسب نياز زكات را در اموال مردم قرار مي‌دهد و در نتيجه مالياتها به عنوان زكات واجب دريافت مي‌شود.

مصرف زكات

زكات را مي‌توان در موارد زير مصرف نمود:

1 - فقير; و او كسي است كه همه يا بخشي از مخارج ساليانه خود و افرادي را كه سرپرستي آنها را به عهده دارد نداشته باشد.

2 - مسكين ; و او كسي است كه وضع اقتصاديش بدتر از فقير است .

3 - كافري كه اگر به او زكات بدهند به اسلام گرايش پيدا كرده يا در جنگي كه براي مسلمانان پيش مي‌آيد آنها را كمك مي‌كند، و همچنين مسلماني كه ايمان وي ضعيف بوده و اگر به وسيله زكات از او دلجويي شود، ايمانش قوي مي‌شود.

4 - خريداري بنده ها و آزادكردن آنان، كه در اين زمان ديگر چنين امري وجود ندارد.

5 - پرداخت بدهي كساني كه قدرت پرداخت بدهي خود را ندارند، درصورتي كه بدهي آنها بابت مصرف در معصيت نباشد.

6 - انجام كارهايي كه نفع عمومي دارد و به آن "سبيل الله" گويند; مثل ساختن مسجد، مدرسه، حمام، كتابخانه و اصلاح راهها، گرچه مصرف آن در اموري كه باعث تقويت دين مردم مي‌گردد بهتر است .

---