به علاوه مقداري از خمس كه مربوط به سادات است به نيازمندان و بينوايان آنها داده مي‌شود آن هم به اندازه احتياجات يك سال و نه بيشتر، بنابر اين تنها كساني چون از كارافتادگان، بيماران، كودكان يتيم و افرادي كه از نظر هزينه زندگي در بن بست قرار گرفته اند مي‌توانند از آن استفاده نمايند و اين كه برخي مي‌گويند سادات مي‌توانند هرچند ناودان خانه آنها هم از طلا باشد از خمس استفاده نمايند هيچ گونه پايه و اساسي ندارد.

پس در حقيقت هيچ تفاوتي بين سادات و غير سادات از نظر مادي در اسلام قرار داده نشده است، نيازمندان غير سادات مي‌توانند مخارج سال خود را از محل "زكات" بگيرند و از خمس محروم هستند و نيازمندان سادات تنها مي‌توانند از محل خمس استفاده نمايند و حق استفاده از زكات را ندارند.

محروم بودن سادات از دست يابي به اموال عمومي چون زكات در حقيقت براي دور نگه داشتن خويشاوندان پيامبر6 از اين گونه اموال است تا بهانه اي به دست مخالفان نيفتد كه چگونه پيامبر خويشاوندان خود را بر اين اموال مسلط ساخته است، در حقيقت خمس نه تنها يك امتياز براي سادات نيست بلكه يك نوع كنار زدن آنها از اموال عمومي به خاطر حفظ مصلحت جامعه و اين كه هيچ گونه سوءظني پيدا نشود مي‌باشد.

چيزهايي كه داراي خمس است :

در هفت چيز خمس واجب مي‌گردد: يعني بايد يك پنجم آن را پرداخت نمود، كه عبارتند از:

1 - درآمدهاي تجاري و كسب و كار:

در صورتي كه انسان از راه كشاورزي، صنعت، تجارت و هر كار اقتصادي ديگر ثروتي به دست آورد، چنانچه مقداري از آن از مخارج ساليانه خود و كساني كه سرپرستي آنها را به عهده دارد زياد بيايد بايد يك پنجم آن زياده را بپردازد.