س : اگر زن بدون اجازه شوهر به مسافرت برود يا فرزند با وجود نارضايتي و نهي پدر و مادر به سفر رود آيا نمازشان در مسافرت شكسته است ؟

ج : اگر سفر آنها مانند سفر حج واجب باشد نمازشان در سفر شكسته است و گرنه بايد نماز را تمام بخوانند.

س : اگر اصل سفر انسان حرام نباشد و نيز براي انجام كار حرامي مسافرت نمي نمايد ولي در طول سفر ممكن است حرامي از او سر بزند مثلا غيبت نمايد آيا نماز در چنين سفري تمام خواهد بود؟

ج : خير، بلكه نماز شكسته است .

س : اگر شخصي براي انجام معصيت و كار حرام سفر نمود ولي در بازگشت از سفر توبه نمود، در صورتي كه مسافت بازگشت هشت فرسخ يا بيشتر باشد آيا باز بايد نماز را تمام بخواند؟

ج : خير، بلكه نماز شكسته است و همچنين اگر براي كار حرامي سفر نمود ولي در بين راه از قصد معصيت برگشت و باقيمانده راه تا مقصد هشت فرسخ و يا بيشتر بود بايد نماز را شكسته بخواند.

س : اشخاصي كه هر روز يا بيشتر روزها از منزل تا محل كارشان مسافت هشت فرسخ يا بيشتر را مي‌پيمايند نماز و روزه شان چگونه است ؟

ج : در صورتي كه اين امر به طور موقتي نبوده بلكه هميشگي باشد نمازشان تمام است و روزه ها را هم بايد بگيرند.

س : دانش آموز يا هر شخص ديگري كه مجبور است در هر هفته معمولا چند روز به شهر ديگري كه فاصله اش به مقدار مسافت شرعي يا بيشتر است جهت تحصيل يا كار ديگري سفر نمايد تكليف نماز و روزه اش چيست ؟

ج : در سفر اول نماز شكسته و نبايد روزه بگيرد، اما در سفرهاي بعدي نماز تمام و روزه صحيح است .

س : كسي كه شغل او در سفر است و بايستي نمازهايش را تمام بخواند چه مدتي اگر دست از مسافرت كشيد دوباره در سفر بايد نمازهايش را شكسته بخواند؟

ج : هر گاه ده روز يا بيشتر در وطن خود يا در جايي كه قصد اقامت نموده است