يافته است ; به گونه اي كه روابط سياسي و فرهنگي مثبت موجب بهره مندي هاي اقتصادي عظيم ملت گرديده و روابط سرد و منفي، ضررها و خسارتهاي زيادي را تحميل مي‌كند. به همين جهت بايد در ايجاد و تقويت روابط بين المللي با نگرشي همه جانبه اقدام كرد و بيهوده راه قهر و قطع و سستي را پيش روي ملت ها قرار نداد; چرا كه انسانها در نهايت از يك اصل و ريشه اند و شديدا محتاج همزيستي مسالمت آميزند.

درباره قراردادهاي اقتصادي بين المللي وظيفه حاكمان اسلامي حفظ منافع افراد كشور - و عدم تعرض به حقوق مشروع ساير انسان ها - مي‌باشد كه بايد با حضور و مشاركت بخش هاي غير دولتي و توجه به نيازهاي ضروري عموم مردم اقدام شود.

مزاحمت هاي دولتي و سخت گيري هايي كه منجر به پايين آمدن قدرت رقابت اقتصادي در صحنه جهاني مي‌شود، بايد برطرف شده و آزادي تجارت و واردات و صادرات به گونه اي باشد كه ضمن رعايت استقلال و حاكميت ملي و حمايت از توليدكنندگان، منافع مصرف كنندگان كه بخش اصلي جامعه را تشكيل مي‌دهند در نظر گرفته شود.

از سلطه اقتصادي بيگانگان كه موجب سلب استقلال و آزادي جامعه اسلامي مي‌شود بايد جلوگيري شود و از انعقاد قراردادهايي كه چنين تسلطي را موجب مي‌شوند پرهيز گردد. قرآن كريم مي‌فرمايد: (و لن يجعل الله للكافرين علي المؤمنين سبيلا)[1] "هرگز خداي كريم راه سلطه و سيطره كافران بر مؤمنان را تجويز نكرده است ." عقل و منطق نيز حكم مي‌كند كه زمامداران جامعه براي استقلال و آزادي جامعه برنامه ريزي كنند و مانع از تسلط ديگران گردند.

وضعيت پيچيده تجارت جهاني در عصر ما محتاج دقت ها و كارشناسي هايي است كه از صاحبان علم اقتصاد و سياست برمي آيد و بايد دولتمردان جامعه اسلامي با بهره گيري از دانش ايشان راههاي مطلوب را شناسايي و در آن مسير حركت كنند.

---