از خوردن و آشاميدن نيست، بلكه بايد چشم و زبان را از حرام فروبست و از حسد و نزاع پرهيز كرد."[1] وقتي كه روزه مي‌گيريد مواظب كلماتي كه مي‌گوييد و مناظري كه مي‌بينيد باشيد و از نزاع و حسادت نسبت به يكديگر پرهيز كنيد; و روزي كه روزه هستيد، بايد با روزهاي ديگرتان فرق داشته باشد. گفتگوهاي بيجا و نامناسب را ترك كرده، زير دست را آزار ندهيد و براي انجام نيكي ها تمرين نماييد و سعي كنيد هميشه منظم و پرهيزگار باشيد.[2]

خداي متعال در سوره بقره ضمن يادآوري اين كه روزه در دستورات امت هاي پيشين هم بوده است، اثر مهم روزه را رسيدن به مقام تقوا مي‌شمارد و در آيات بعد زمان و شرايط روزه را بيان مي‌فرمايد.[3] در حديث قدسي آمده است : "الصوم لي و انا اجزي عليه"[4] روزه براي من است و خود جزاي آن را مي‌دهم .

امام رضا(ع) در جواب كسي كه از علت روزه پرسيده بود طي نامه اي نوشت : "روزه براي اين است كه ثروتمندان نيز رنج گرسنگي را درك كرده و براي آسايش بيچارگان فكري بكنند... روزه در تعديل شهوات بسيار مؤثر است ."[5]

از امام صادق (ع) روايت شده است : "هر وقت امر شديد و ناملايمي پيش آمد، روزه بگيريد."[6] و نيز روايت شده كه : "صوموا تصحوا" "روزه بگيريد تا سالم باشيد."[7] آري ! روزه علاوه بر آثار باطني و پاكي اخلاق، اين گونه فوايد را نيز دارا مي‌باشد.

---