وقت خود را در غار حرا به عبادت خدا مي‌پرداخت .[1]

آن بزرگوار گاهي از خوف خدا آنقدر مي‌گريست كه بي هوش مي‌شد. به او عرض شد مگر خداوند گناهان گذشته و آينده ات را نيامرزيده است ؟ فرمود آيا بنده شكرگزار خدا نباشم ؟[3] روزي هفتاد مرتبه استغفار مي‌كرد.[2] در ابتدا آنقدر روزه مي‌گرفت كه مي‌گفتند ديگر افطار نمي كند. پس از آن يك در ميان روزه مي‌گرفت و بعد روزهاي دوشنبه و پنج شنبه هر هفته و در نهايت سنت بر اين شد كه در ماه سه روز پنج شنبه اول ماه و چهارشنبه وسط ماه و پنج شنبه آخر ماه را روزه بگيرد. مي‌فرمود: هر كس چنين كند، مثل اين است كه تمام سال را روزه گرفته است .[4]

مدارا و مردم داري

از امام باقر(ع) نقل شده است كه جبرئيل (ع) به حضور پيامبر6 آمد و عرض كرد: خداوند سلام مي‌رساند و سفارش مي‌كند كه با خلق من مدارا كن .[5] رفق و مداراي آن حضرت موجب شد تا دلها به سوي او گرايش پيدا كنند; و از افراد خشن و سنگدل، انسانهايي رئوف و مهربان تربيت نمايد. (فبما رحمة من الله لنت لهم و لو كنت فظا غليظ القلب لا نفضوا من حولك )[6] "به سبب رحمت خداوند است كه با آنان نرم خو هستي، و اگر خشن و سخت دل بودي هرآينه از اطرافت پراكنده مي‌شدند."

نقل شده است كه مردي به محضر آن حضرت مشرف شد. هيبت آن بزرگوار سبب شد او بر خود بلرزد. پيامبر6 به او فرمود: آسان بگير و راحت باش . من پادشاه نيستم ; همانا پسر آن زني هستم كه خوراك او پوست بود.[7] امام حسين (ع) مي‌فرمايد: از پدرم درباره روش رسول خدا6 با همنشينانش پرسيدم، فرمود:

---