خدا

خدا نامي است اسرارآميز و در عين حال موجودي است مهربان و مشكل گشا. او را اكثر مردم عالم مي‌شناسند، و دست نياز به سوي او دراز مي‌كنند. خداوند براي آنان آشنايي مادرزاد است . هر كسي در حيطه دانش و معلومات خود از خداوند شناخت و تصوري دارد و گاهي آن را ابراز مي‌كند. در ميان اقوام و ملت هاي گوناگون از خدا به نامهاي مختلفي ياد مي‌كنند. معدود انسانهايي در عالم وجود دارند كه خدا را نمي شناسند.

ايمان به خداي يگانه، اصل همه اعتقادات ديني در همه اديان آسماني است . همه دين و عقيده به آن از خدا سرچشمه مي‌گيرد. ايمان به خدا قدمتي همپاي تاريخ انسان دارد. اكثر مردم روي زمين از بدو پيدايش عالم تا كنون معتقد به خدا بوده و او را مي‌پرستيده اند.

تا جايي كه تاريخ نشان مي‌دهد اكثر افراد بشر به خدا ايمان داشته و بنابراين ديندار بوده اند; اگر چه در ميان جوامع خداشناس و متدين اختلاف نظر وجود داشته است، هر قومي مبدأ آفرينش را با اوصافي مخصوص مي‌شناخته اند. حس نيايش و پرستش يكي از قديمي ترين و پايدارترين تجليات روح آدمي بوده و همين، انسانها را به سوي خدا سوق داده است . مطالعه آثار زندگي بشر نشان مي‌دهد كه هرزمان و هرجا كه بشر وجود داشته، پرستش موجود برتر و مافوق هم وجود داشته است . البته معبود مورد پرستش، متفاوت بوده است . پيامبران براي مردم پرستش را به ارمغان نياوردند. آنها پرستش درست را به بشر تعليم مي‌داده اند. اين كه آداب واعمال پرستش به چه شكلي باشد و آيين مورد قبول در عبادت خداي بزرگ چگونه است، بيان آن از اهداف رسالت انبيا بوده است . پيامبران الهي تلاش كرده اند تا هر گونه شرك را از ميان انسانها ريشه كن كنند و غير از خداي يگانه كسي و يا موجودي پرستش نشود.