نهج البلاغه، برتر از كلام مخلوق و پايين تر از كلام خالق

نهج البلاغه حضرت اميرالمؤمنين (ع) گذشته از اين كه كتاب پرمحتوايي است و مطالب مهمي دارد، از نظر الفاظ و ادبيات هم خيلي قوي و برجسته است، و واقعا فوق كلام مخلوق و دون كلام خالق است، يعني فوق كلام انسانهاست اما از كلام خدا پايين تر است . استعارات، كنايات، تشبيهات و اين گونه امور در كلمات حضرت زياد است . البته در هر زمان يك نحو تشبيهات رايج و لطيف مي‌باشد.

در اينجا حضرت تشبيه كرده اند فتنه ها را به شتران كينه توزي كه مردم را له مي‌كنند و به گاوها و گاوميش هاي زور داري كه مردم را زير دست و پاهايشان له مي‌كنند و به اسبهاي قوي كه سم آنها مردم را له مي‌كند.

به طور كلي وقتي جنگ و ستيز و ناامني و بي اعتمادي، عادات زشت و رسوم غلط بر مردم حكم فرما بشود، زندگي بر مردم تلخ مي‌شود. الان در اين زمان با اين كه درآمد مردم نسبتا بد نيست، عادات غلطي بين مردم مطرح شده، در گذشته مردم در خانه هاي گلي زندگي مي‌كردند، امروز در خانه هايي هم كه آجري باشد مايل نيستند زندگي كنند، بايد با بتون ساخته شده باشد، ... فرش آن متري چند هزار تومان باشد، اين گونه شرايط را براي زندگي درست كرده اند، كه زندگي را دشوار و همراه با مشكلات طاقت فرسا مي‌كند.

شرايط كمرشكن ازدواج

در اين شرايط اگر بخواهند دختر شوهر بدهند و يا پسر زن بدهند نمي توانند، خانه مستقل مي‌خواهد، خرج عروسي چقدر است ! چقدر بايد مهر باشد! چقدر شيربها باشد! چقدر خرج چه و چي ! اين گونه تشريفات و عادات را براي خودشان درست كرده اند، و قهرا از انجام آنها عاجزند; در صورتي كه اگر مردم فكر مي‌كردند، با يك تصميم و همت همه اينها را مي‌شود به هم زد، چون ركن ازدواج فقط پسر