رعايت بشود، آن وقت مي‌فرمايد: "و أنا من شروطها" من هم يكي از شروط هستم .

حضرت ولي معصوم آن عصر بودند; اگر انسان بخواهد به شرايط "لا اله الا الله" عمل كند، در درجه اول بايستي زير بار حكومت حقي كه از طرف خدا معين شده برود. در آن زمان يك طرف حضرت رضا(ع) بوده يك طرف هم مأمون عباسي، كه به زور و قدرت پدرش بر مردم حكومت مي‌كرده است .

حضرت رضا(ع) مي‌خواهد بفرمايد: اگر كسي مي‌خواهد در قلعه محكم خدا باشد و از عذاب خدا نجات پيدا كند، در درجه اول بايد از مسير حق عدول نكند، باطل را بر حق مقدم ندارد، در مقابل طاغوتها و ظالمان تسليم نباشد، لذا در آخر فرمود: من هم يكي از شروط "لا اله الا الله" هستم .

اگر انسان واقعا در دل باورش آمد كه در عالم وجود فقط خدا مؤثر است، هرچه هست از خداست، و ديگران اگر چيزي دارند مال خداست، منهاي خدا هيچ كس چيزي ندارد و تعظيم و كرنش در مقابل غير خدا غلط است، در اين صورت به وظايف "لا اله الا الله" عمل مي‌كند، در حكومت هم طرفدار حكومت حق است، حكومتي كه طرفدار توحيد و عدالت باشد.

نبوت، شرط تحقق توحيد در جامعه

اساس اسلام در درجه اول همين شهادت لا اله الا الله است، و بعد از آن شهادت به نبوت پيامبراكرم 6; براي اين كه وقتي انسان توحيد را قبول كرد مي‌خواهد به وظيفه اش در مقابل خدا عمل كند، مي‌خواهد در مراحل توحيد سير كند و به مرحله كمال توحيد و اخلاص برسد، وقتي كه مي‌خواهد اين راه دقيق را طي كند احتياج به راهنما دارد، و آن كسي كه راهنماي ماست به سوي مراحل توحيد و اخلاص، پيامبراكرم 6 است .

لذا پس از اقرار به توحيد اقرار به نبوت مي‌آيد، و حضرت اميرالمؤمنين (ع)