مي‌فرمودند: "قولوا لا اله الا الله تفلحوا"[1] لا اله الاالله بگوييد تا رستگار شويد; زيرا وقتي انسان معتقد شد كه ذات مؤثر در عالم وجود فقط حق تعالي است و همه كمالات و افعال منتهي به حق تعالي است و هيچ موجودي هيچ كمالي از خود ندارد تا استحقاق جذب دلها را داشته باشد، قهرا دلش متوجه خدا خواهد شد و در اعمال و حركات و سكنات يك مقصد و هدف را در نظر مي‌گيرد و آن خداست .

"لا اله" يعني هيچ معبود به حقي نيست "الا الله وحده" مگر الله در حالي كه يگانه است "لا شريك له" هيچ جنس شريكي نه به حسب ذات و نه به حسب صفات و نه به حسب افعال براي حق تعالي نيست .

حديث سلسلة الذهب

در فضيلت كلمه "لا اله الا الله" حديث معروفي از امام رضا(ع) رسيده است .[2]

وقتي مأمون حضرت رضا را به طرف خراسان دعوت كرد، و حضرت به شهر نيشابور رسيدند - نيشابور در آن وقت از شهرهاي بسيار بزرگ ايران بوده است و الان هم عمران و آبادي اطراف نيشابور حكايت مي‌كند از اين كه منطقه آباد و مهمي بوده - گويا مردم شهر متوجه ورود حضرت نشدند و حضرت در منطقه اي از شهر منزل كردند، تا وقتي كه خواستند از شهر حركت كنند مردم متوجه شدند.

اباصلت هروي مي‌گويد: من با امام رضا(ع) بودم، وقتي حضرت خواست از شهر حركت كند سوار بر يك قاطر سفيد رنگ شده بود. علماي مهم نيشابور مثل محمد بن رافع، احمد بن حرب، يحيي بن يحيي، اسحاق بن راهويه و عده ديگري

---