اسم الکتاب : درسهايي از نهج البلاغه المؤلف : منتظري، حسينعلي الجزء : 1 صفحة : 552
بعضي از كتب اهل سنت نسبت داده ميشود كه شيعه قائل به تحريف قرآن است و
رواياتي را دستاويز نموده اند، درست نيست ; اين جور روايات در كتب اهل سنت
هم هست ;[1] و بزرگان علماي شيعه در جميع اعصار حتي ادعاي اجماع و ضرورت
كرده اند كه قرآن تحريف نشده است، و بهترين دليلش يكي آيه شريفه قرآن است :
(انا نحن نزلنا الذكر و انا له لحافظون)[2] ما قرآن را نازل كرديم و ما هم حافظ قرآن
هستيم كه مبادا دستبردي به آن زده شود. و نيز فرموده است : (لا يأتيه الباطل من
بين يديه و لا من خلفه تنزيل من حكيم حميد)[3] و هيچ گاه باطل بر قرآن مستولي
نخواهد شد نه الان و نه بعد از اين .[4]
دومين دليل براي عدم تحريف قرآن اين است كه طبق روايات زيادي كه داريم
ائمه (ع) فرموده اند هنگام برخورد با اخبار متعارض آن را به قرآن عرضه كنيد، خبري
كه مطابق قرآن است بپذيريد و اگر مخالف قرآن است رد كنيد; يعني قرآن ملاك
عمل است كه ائمه (ع) همچون امام باقر و امام صادق (ع) فرموده اند كه اخبار
متعارض را به قرآن عرضه بداريد،[5] پس معلوم ميشود كه قرآن حجت است، و اگر
تحريف شده بود حجت و قابل عرضه نبود.
به هرحال بعضي روايات كه در كتب شيعه هست و دلالت بر تحريف قرآن
ميكند، اولا: امثال اين روايات يا بيشتر در كتب اهل سنت نيز موجود است، و ثانيا:
[1] بخاري، ج 4، ص 179
[2] سوره حجر، آيه 9
[3] سوره فصلت، آيه 42
[4] "تحريف قرآن" يعني كم شدن يا زياد شدن آن، و هر دو مصداق باطل ميباشد و آيه (لايأتيه الباطل ...) كه با فعل مستقبل شروع ميشود، به خوبي دلالت ميكند بر اين كه در آينده نسبت به زمان نزول آيه هيچ باطلي بر قرآن وارد نخواهد شد.
[5] اصول كافي، ج 1، ص 69، حديث 1 تا 6; وسائل الشيعة، ج 18، ص 75 تا 89، باب 9 از صفات قاضي
اسم الکتاب : درسهايي از نهج البلاغه المؤلف : منتظري، حسينعلي الجزء : 1 صفحة : 552