باشد صد تازيانه به او زده مي‌شود، و اگر شوهردار باشد سنگسار مي‌شود.[1]

4 - "و رخصه و عزائمه"

(و آيات متضمن رخصت و آيات متضمن عزيمت را بيان كرده است .)

"عزيمت" يعني چيزي كه بايد انجام داد يا ترك كرد، و "رخصت" چيزهايي است كه مباح يا مكروه است، و يا اين كه بعضي از محرمات در شرايطي ترخيص شده است، مثل "اكل ميته" - خوردن گوشت مرده - كه در حال عادي حرام است ولي در هنگام اضطرار براي حفظ جان مي‌توان از گوشت مرده استفاده نمود.

5 - "و خاصه و عامه"

(و آيات متضمن حكم عمومي و آيات متضمن حكم خاص را بيان كرده است .)

مثلا اگر زني خود را به پيامبر به عنوان هبه ببخشد، اين براي پيامبر جايز است ولي براي ديگران جايز نيست . (و امراءة مؤمنة ان وهبت نفسها للنبي ...)[2] هرگاه زن مؤمني خودش را به پيامبر ببخشد، بر پيامبر حلال مي‌شود.

6 - "و عبره و امثاله"

(و آيات متضمن عبرت يا مثال را.)

"عبر" جمع "عبرت" است . به طور كلي آياتي كه خداوند راجع به امتهاي گذشته دارد كه داستانهاي امم سابقه را ذكر مي‌كند و همين طور آياتي كه راجع به خلقت آسمان و زمين و موجودات و كائنات است، اينها همه براي عبرت گرفتن است نه براي داستان سرايي، و لذا از هر داستاني آن قسمت هاي آموزنده و حساس را در قرآن زياد تكرار نموده است ; و "امثاله" يعني آياتي كه در آن مثالها ذكر شده است، به عنوان مثال : (ضرب الله مثلا كلمة طيبة كشجرة طيبة)[3] يا (كمثل الذي استوقد

---