اسم الکتاب : درسهايي از نهج البلاغه المؤلف : منتظري، حسينعلي الجزء : 1 صفحة : 443
4 - "و آجال تفنيهم"
(و اجلهايي كه آنها را نابود ميكنند.)
هر كسي اجلي و مدتي دارد كه وقتي آن مدت تمام شود خواهي نخواهي بايد
از اين دنيا برود، و معلوم است كه اجل افراد از قدرت آنان بيرون است و
از نشانه هاي قدرت الهي است .
5 - "و اوصاب تهرمهم"
(و بيماريهاي پير كننده اي كه به آنان ميرسد.)
"اوصاب" جمع "وصب" به معناي مرض و سختي است، يعني مشقت هايي كه
انسان را پير ميكند. انسان تحت تأثير حوادث و گرفتاريهاست كه بالاخره
پير ميشود; زيرا همه وجود ما وابسته است .
البته وابستگي ما به آمريكا و شوروي نيست وابستگي ما به نعمت هاي خدايي و
به خداست، نه وابستگي به انسانهاي ديگر كه مانند ما هستند و يا از ما فقيرترند.
حضرت علي (ع) ميفرمايد: "لاتكن عبد غيرك و قد جعلك الله حرا"[1] خودت را
بنده ديگران قرار نده در حالي كه خدا تو را آزاد قرار داده است .
6 - "و أحداث تتابع عليهم"
(و حوادث و امور تازه اي كه پي درپي بر آنها وارد ميشود.)
جهان همه اش تازه است، حوادث انسان را فرو ميگيرند و بر او احاطه دارند،
و همه آنها هم آيات قدرت حق هستند.
به طور كلي وظيفه پيامبران اين است كه آيات قدرت حق را به مردم بنمايانند،
و از جمله آيات هم اينهايي بود كه ذكر كرديم .