درسهايي از نهج البلاغه - منتظري، حسينعلي

اسم الکتاب : درسهايي از نهج البلاغه المؤلف : منتظري، حسينعلي الجزء : 1 صفحة : 40

پياده مي‌دويدند فرمود: "به خدا كه اميران شما از اين كار سودي نبرند و شما در دنيايتان خود را بدان به رنج مي‌افكنيد و در آخرتتان بدبخت مي‌گرديد".[1] اين روش درست برخلاف رويه آدمهاي اين روزگار است كه با خروارها توجيه، تكريم خود را از سوي مردم تكريم روحانيت و تعظيم دين و شعائر ديني قلمداد مي‌كنند و مي‌گويند مادامي كه دستبوسي و پيشواز از سوي مردم عادي به قصد تقرب به خدا باشد مشركانه نيست و مصداق تعظيم شعائر است . البته كشف نيت ها نيز امري محال است، و با اين توجيهات بستر آلوده شدن جامعه را مساعد مي‌كنند.

به گفته امام خميني (ره):

"نگذاشتند حضرت امير(ع) مجال پيدا كند حكومت را به نحوي كه مي‌خواست پياده كند; آنگاه كه حكومت دست ايشان نبود، مجال نبود; و آن وقت كه حكومت دست ايشان افتاد، باز هم مجال ندادند حكومتي كه دلخواه او بود برقرار شود; و ما بايد تا ابد از آن متأسف باشيم . اگر همچو مجالي براي ايشان پيدا مي‌شد آن حكومت براي همه كساني كه مي‌خواهند به عدالت و امور الهي قيام كنند الگو مي‌شد، ولي تأسف اين است كه نشد، و آن قدري كه شد باز هم نورش متجلي است، و همان اثر كمي هم كه از ايشان در باب حكومت مانده نشان مي‌دهد كه وضع بايد چه باشد".[2]

علي (ع) در نگاه ديگران

هنوز نه تنها متفكران بيرون از قلمرو اسلامي، بلكه بسياري از انديشه وران جهان اسلام نيز علي (ع) و نهج البلاغه او را نمي شناسند، به گونه اي كه "محمد عبده" يكي از عالمان نوانديش و مصلح معاصر و مفتي بزرگ مصر در مقدمه شرح نهج البلاغه خويش اذعان مي‌نمايد كه به وسيله سيد جمال الدين اسدآبادي از وجود كتابي چون نهج البلاغه آگاه شده و با مطالعه و تأمل در آن مفتون اين كتاب گرديده است .

[1] نهج البلاغه، كلمات قصار، شماره 37
[2] صحيفه نور، ج 18، ص 126

اسم الکتاب : درسهايي از نهج البلاغه المؤلف : منتظري، حسينعلي الجزء : 1 صفحة : 40

صيغة PDF

شهادة

الفهرست