[1] سوره حجر، آيه 40
[2] حقيقت ديگري كه در اين داستان نهفته است اشاره به سرشت پيچيده و دو گونه اي نفس انسان است كه در معركه آزمايش و كشاكش تمايلات دروني او ظاهر مي‌شود. انسان از هر چيزي كه ممنوع شد حرص و ولعش به آن بيشتر مي‌شود - شجره ممنوعه - و لذا مي‌گويند: "الانسان حريص علي ما منع"; و عقل انسان كه نمودي از جنبه الهي و آسماني اوست انسان را از گرفتار شدن در دام حرص و ولع نهي مي‌كند و به او وعده برتري از ملك و مسجود قرار گرفتن را مي‌دهد، ولي تمايلات مختلف او كه نمودي از جنبه مادي و زميني و شيطاني او هستند او را به عصيان و شكستن حريم نهي و منع دعوت مي‌نمايند و فلاح او را در آن نويد مي‌دهند، نوعا انسانها گرفتار همين دام مي‌شوند، در اين كشاكش است كه انسانها آزمايش مي‌شوند. ولي در وجود انسان استعداد بازگشت به راه صواب نيز نهفته است، با اراده قوي و توجهات ربوبي است كه مي‌تواند به آن راه برگردد و به كمال مطلوب برسد. به هرحال از داستان حضرت آدم و شيطان نكات فوق به عنوان نمونه به خوبي استفاده مي‌شود.