بسم الله الرحمن الرحيم

خطبه 1 (درس 9)

"كائن لا عن حدث ، موجود لا عن عدم ، مع كل شئ لا بمقارنة ، و غير كل شئ لا بمزايلة ، فاعل لا بمعني الحركات و الالة"

موضوع بحث ما درسهايي از نهج البلاغه بود. خطبه اول نهج البلاغه را مطرح كرديم، كه در اول خطبه حضرت اشاره كردند به حمد خدا و بعد صفات خدا تا به اينجا رسيديم كه مي‌فرمايد:

"كائن لا عن حدث ، موجود لا عن عدم"

(خدا موجود است اما نه اين كه حادث شده باشد، موجودي است كه مسبوق به عدم و نيستي نيست .)

در اينجا شارحان گفته اند[1] "كان" در كلام عرب سه جور استعمال مي‌شود:

اول : "كان تامه" است كه به معناي "وجد" مي‌آيد، و اسم و خبر نمي خواهد. "كان" در اين صورت بر حسب لغت بر حدوث و زمان دلالت دارد، "كان زيد" يعني زيد موجود شد، ظاهر اين فعل اين است كه زيد در زمان گذشته موجود شد، چرا كه

---