جواب : نسبت به زن ديگر يا همسر او پس از ازدواج با مرد ديگر قطعا جايز نيست، و قبل از ازدواج نيز محل اشكال است ; ولي در هر صورت فرزند متولد شده متعلق به زن و صاحب نطفه است و حكم اولاد زنا بر او جاري نيست .

(192) سؤال : اگر فرض شود كه علم در آينده آنقدر پيشرفت كند كه اسپرم مرد را بگيرند و در رحم مصنوعي پرورش دهند، در اين صورت حكم آن چه خواهد بود؟

جواب : ظاهرا براي مرد حكم فرزند را خواهد داشت .

به دست آوردن نطفه و تخمك

(193) گرفتن تخمك همسر و يا اسپرم شوهر و تزريق آن به داخل رحم همسر، در صورتي كه مستلزم عمل حرامي نباشد، اشكال ندارد; ولي چنانچه اين عمل همراه با عمل خلاف شرعي باشد دو حالت دارد:

الف : انجام عمل ضرورت نداشته باشد، كه در اين صورت بايد از آن خودداري شود.

ب : عمل ضروري باشد، به عنوان مثال نداشتن بچه براي زوج نازا موجب جدايي آنان شود، يا مشكلات غير قابل تحملي براي آنان فراهم آورد و راه حلال ديگري وجود نداشته باشد يا موجب عسر و حرج باشد، كه در تمام اين موارد عمل تلقيح بدون اشكال خواهد بود; ولي در هر صورت بايد به مقدار ضرورت اكتفا شود.

(194) ضرورت و ناچاري بايد نسبت به اصل بارداري و عمل تلقيح باشد; بنابراين اگر اصل بارداري به روش مصنوعي ضرورت ندارد ولي براي تزريق اسپرم شوهر به رحم زن چاره اي جز نگاه كردن به عورت او يا لمس آن نباشد، چنين ضرورتي مجوز نيست .

(195) اگر نطفه مرد يا تخمك زن از راه حرام به دست آيد و در تلقيح استفاده شود و ضرورتي براي اصل عمل تلقيح نباشد، هر دو گناه كرده اند; ولي بچه بدون اشكال به آن زن و شوهر متعلق است و همه احكام فرزندي - مانند: محرميت و ارث - بر آن مترتب است .