فصل ششم : اسرار بيماران

موارد افشاي سر

(69) در معايناتي كه پزشك روي بيماران انجام مي‌دهد گاهي متوجه سري از اسرار بيمار يا يك بيماري مسري در او مي‌شود، يا مثلا متوجه مي‌شود كه زن باردار از نطفه اجنبي حمل برداشته و... كه اگر كتمان كند به نفع بيمار و اطرافيان او خواهد بود و مفسده ها و درگيريهاي خانوادگي پيش نمي آيد اما نفع و مصلحت عمومي در آن است كه به مراجع مربوطه اطلاع داده شود; در اين صورت وظيفه پزشك اين است كه اگر حاكم شرع جامع الشرايط دستور معاينه داده باشد (يا به نمايندگي از او دستور رسيده باشد) بايد طبق دستور او نتيجه معاينه ابلاغ شود; ولي چنانچه از طرف حاكم شرع نباشد، خود پزشك بايد بين مصلحت بيمار و مصلحت طرف مقابل بيمار يا اجتماع، مهمتر را در نظر بگيرد; بنابراين اگر كتمان سر بيمار مفسده اجتماعي مهمي ندارد و از طرفي بيمار راضي به افشاي آن نيست، نبايد به كسي اطلاع دهد; ولي چنانچه كتمان سر او مفسده اجتماعي مهمي داشته باشد، مثل اينكه بيمار داراي يك مرض مسري و خطرناك است و رفت و آمد او در جامعه خطرناك خواهد بود، بايد به مراجع مربوطه اطلاع دهد.

(70) در آزمايشهايي كه پيش از ازدواج صورت مي‌گيرد، اگر پزشك متوجه معتاد بودن جواني شود، چنانچه اولياي دختر با پزشك مشورت نمايند اظهار حقيقت مانع ندارد بلكه لازم است . همچنين است در مورد بيماريهاي ديگري كه امروزه موجب بحران خانوادگي مي‌شود، مانند بيماريهاي تالاسمي و سيفليس و...; و در مواردي كه بيماري براي طرف مقابل و يا جامعه خطرناك و مسري است مانند ايدز بر پزشك واجب است به اولياي دختر يا پسر و مسئولين مربوطه اطلاع دهد، هرچند آنها با پزشك مشورت نكرده باشند.