فصل سوم : دندانپزشكي

طهارت و نجاست دندان

(29) دندان جدا شده از انسان زنده، اگر خون و گوشت همراه آن نباشد پاك است و مس آن موجب غسل نيست .

(30) اگر هنگام پركردن دندان و يا جرم گيري و جراحي هاي لثه و فك و امثال آنها، دهان انسان خوني شود، بنابر احتياط دهان را آب بكشد.

(31) استفاده مسلمان از دندان ساخته شده توسط غيرمسلمان جايز است، ولي بنابر احتياط ظاهر آن را آب بكشد.

(32) سؤال : هنگام معاينه و درمان دهان و دندان بيماران از وسايلي از قبيل آينه، سوند و... به دفعات متوالي استفاده مي‌گردد; از سويي در هنگام درمان معمولا وسيله اي به نام ساكشن (مكنده) بزاق و ترشحات آلوده به خون احتمالي موجود در دهان را خارج مي‌كند. با توجه به توضيح فوق الذكر:

الف : ورود مجدد و مكرر وسيله اي كه در اثر ترشحات آلوده به خون دهان خود بيمار نجس گرديده، به داخل دهان او چه حكمي دارد؟ با توجه به اينكه ممكن است در طي معالجه به دفعات مكرر اين وسيله به دهان بيمار وارد و خارج گردد و تطهير مجدد وسيله كاري صعب و دشوار است .

ب : وارد كردن وسيله اي كه از لحاظ ظاهري در مواد ضد عفوني تميزكننده و دستگاههاي استريل كننده قرار گرفته ولي قبلا آلوده به خون گرديده و با آب تطهير نشده است به دهان بيمار چه حكمي دارد؟

جواب : پس از اتمام كار لبها را بشويد و بنابر احتياط دهان را نيز با داخل كردن آب در آن آب بكشد.