براي اولين نماز بعد از نجس شدن آب بكشد; و نيز اگر بيشتر از يك لباس دارد ولي ناچار است كه همه آنها را بپوشد، چنانچه شبانه روزي يك مرتبه به دستوري كه گفته شد همه آنها را آب بكشد كافي است .

(397) اگر به اندازه سر سوزني از خون حيض يا خون حرام گوشت يا خون مردار، بلكه بنابر احتياط واجب از خون نفاس يا استحاضه و يا خون انساني ديگر در بدن يا لباس باشد، نماز باطل است .

(398) تا هنگامي كه بيمار نمازگزار بتواند ايستاده و بدون تكيه زدن نماز بخواند نماز در حال تكيه باطل است ; و تا زماني كه بتواند با ايستادن و تكيه زدن نماز بخواند نماز در حال نشسته باطل است ; و تا هنگامي كه بتواند نشسته و بدون تكيه نماز بخواند نماز نشسته در حال تكيه باطل است ; و اگر بتواند نشسته و با تكيه بخواند نماز در حال خوابيده باطل است .

(399) اگر نمازگزار به هيچ صورت نمي تواند بنشيند، به طوري كه در احكام قبلي گفته شد، بايد به پهلوي راست رو به قبله بخوابد; و اگر نمي تواند، به پهلوي چپ و اگر آن هم ممكن نيست به پشت بخوابد، به طوري كه كف پاهاي او رو به قبله باشد.

(400) كسي كه نشسته نماز مي‌خواند اگر مي‌تواند براي ركوع بايستد و از حال قيام به ركوع برود بايد بايستد و اگر نمي تواند بايد براي ركوع به اندازه اي خم شود كه اگر ايستاده ركوع مي‌كرد كمرش را خم مي‌نمود; و بهتر است به قدري خم شود كه صورتش نزديك جاي سجده برسد; و كسي كه خوابيده نماز مي‌خواند بايد براي ركوع و سجده اشاره كند.

(401) هرگاه نتواند به اندازه ركوع خم شود بايد به چيزي تكيه دهد و ركوع كند; و اگر موقعي هم كه تكيه داده نتواند به طور معمول ركوع كند بايد به هراندازه مي‌تواند خم شود و اشاره هم بنمايد; و اگر هيچ نتواند خم شود بايد موقع ركوع بنشيند و نشسته ركوع كند، و احتياط مستحب آن است كه نماز ديگري هم بخواند و براي ركوع آن در حال قيام با سر اشاره كند.

(402) اگر به واسطه بيماري و مانند آن نتواند در ركوع آرام بگيرد نمازش صحيح است ; ولي بايد پيش از آنكه از حالت ركوع خارج شود ذكر واجب را بگويد.