فصل نوزدهم : آزمايشهاي پزشكي

آزمايشهاي تشخيصي

(324) كليه آزمايشهاي تشخيصي و درماني اگر مستلزم لمس و نظر حرام يا كارهاي حرام ديگر نباشد جايز است ; و اگر مستلزم لمس يا نظر حرام باشد جايز نيست، مگر در موارد ضرورت .

(325) نمونه گيري از افرادي كه مشكوك به بيماريهاي مقاربتي هستند و بايستي حتما با نگاه به اعضاي تناسلي و لمس آنها نمونه گيري كرد، در صورت ناچاري و ضرورت جايز است ; به شرط آنكه به مقدار ضرورت اكتفا شود.

(326) سؤال : در مواردي كه به دلايل مختلف پزشكي، حقوقي و قضايي نياز به آزمايش نطفه مرد (اسپرم) مي‌باشد، اين مسأله در مورد افراد متأهل تا حدي قابل حل بوده و مي‌توان با راهنمايي نطفه را به طريق حلال به دست آورده و به آزمايشگاه تحويل نمايند; ولي در مورد افراد مجرد كه ضرورت بررسي نطفه محرز است و بايستي از طريق استمناء نطفه را به آزمايشگاه تحويل دهد و راهي غير از انجام اين عمل نيست، تكليف چيست ؟ آيا مسئولان آزمايشگاه در صورت انجام، در معصيت فرد دخيل هستند يا خير؟

جواب : رفع ضرورت فرضا با ازدواج موقت امكان پذير است .

آزمايشهاي تحقيقاتي

(327) آزمايشهاي تحقيقاتي از هر نوعي كه باشد تا اندازه اي كه خطر جاني و ضرر مهم نداشته باشد و مستلزم عمل حرامي نباشد، با رضايت آزمايش شونده اشكال ندارد.