جواب : پيش از دميدن روح جايز است، و بعد از آن جايز نيست .

(229) سؤال : بر طبق تشخيص پزشكان جنيني هست كه اگر در شكم مادر بماند خواهد مرد ولي اگر آن را از شكم مادر خارج نمايند و در دستگاه مخصوص (انكوباتور) بگذارند زنده مي‌ماند و به رشد و حيات خود ادامه مي‌دهد; بفرماييد:

الف : تكليف در اين مورد چيست ؟ آيا مي‌توان بچه را از شكم مادر خارج نمود؟

ب : آيا قبل از دميدن روح و يا بعد از دميدن حكم فرق مي‌كند؟

جواب : در مفروض سؤال لازم است در صورت تمكن در حفظ جنين به نحو مذكور اقدام شود به ويژه بعد از دميدن روح .

(230) سؤال : در صورتي كه زنده ماندن مادر متوقف بر سقط جنين در رحم او - كه روح نيز به او دميده است - باشد آيا سقط جايز است ؟

جواب : با دميدن روح، جنين انسان كاملي است و فداكردن انساني براي انسان ديگر جايز نيست ; بايد امر را به اراده خدا محول نمود، مگر اينكه ماندن جنين موجب تلف هر دو گردد.

(231) سؤال : اگر پزشك تشخيص قطعي داد كه ماندن جنين در شكم مادر موجب مرگ مادر مي‌گردد، بفرماييد:

الف : آيا جايز است جنين را در شكم مادر از بين ببرند تا مادر سالم بماند؟

ب : آيا مي‌توان مادر را به همان حال باقي نهاد تا بچه سالم بماند و مادر بميرد؟

ج : اگر در باقي گذاردن مادر به همان حال، احتمال مرگ هم مادر و هم جنين در كار باشد، تكليف چيست ؟ ضمن آنكه احتمال مرگ و سلامت براي هر دو مساوي باشد.

د: اگر حكم فوق نسبت به جنين قبل از دميدن روح و بعد از دميدن آن فرق پيدا مي‌كند، حكم هر دو حال را بيان بفرماييد.

جواب : مجرد احتمال مجوز سقط جنين نيست، ولي اگر پزشك متعهد تشخيص داد و يا خود مادر اطمينان پيدا كرد كه ماندن جنين براي حيات مادر يا سلامت او خطر جدي دارد سقط جنين پيش از دميدن روح مانعي ندارد، و پس از دميدن روح جايز نيست مگر اينكه ماندن جنين موجب تلف هر دو گردد.

(232) سؤال : زني كه در ماه هفتم حاملگي به سر مي‌برد در اثر تصادف نياز به