«نظام حكومتى اسلام»[1]

بسم اللّه الرحمن الرحيم‌

آيا امروز- بينى و بين اللّه- ما تكليفى نداريم؟ و خداى نخواسته بدون جهت اينجا هستيم؟ و خودمان با خويش بايد بحث كنيم؟ و مردم را به حال خود رها كنيم؟ چه عرض كنم؟ اگر كسانى مى‌توانند اين‌گونه عمل كنند، ما معذور هستيم.

آنها كه تصوّر مى‌كنند علماى دين با يكديگر توافق ندارند سخت در اشتباه هستند و بايد اين را بدانند كه اتّحاد بين علما- در همه ابعاد و مخصوصا اسلام- پابرجاست و در اين اصل كه آيين مقدّس اسلام يك دين كامل و انسان‌ساز و جهانى است و بايد كه در همه ممالك، پيشرفت داشته باشد متحد الفكر مى‌باشند. دستور قرآن كه در مورد نحوه حكومتها ارائه شده و نظام اسلامى را بهترين و عادلانه‌ترين شيوه فرمانروايى سياستمداران معرفى كرده است، خواسته و هدف همه علماى اسلامى است. عادلانه‌ترين و بهترين نظامى كه مى‌تواند دنيا را به بهترين شيوه اداره كند نظام اسلام است و كسانى كه تخيلاتشان بر اين مبنا مى‌باشد كه با قوانين مادى مى‌توان امنيت و ترقّى را بر گيتى حاكم كرد زمينه ذلّت و خوارى را در دنيا و آخرت براى خود و ملّتهاى خويش فراهم مى‌كنند، و هرچه بشر از ايمان و معنويات دورى كند تاريكى و ضلالت را براى خود خريده است.

وقتى انسان در عقيده و ايمان و اسلام محكم نباشد و «الاسلام يعلو و لا يعلى عليه‌

[1]- تاريخ سخنرانى: 12/ 57.