در حقيقت، كفّار براى صدمه زدن به مسلمين مترصدند، به جهت اينكه خار
و سدّ راهشان هستيم و نمىگذاريم و نگذاشتهايم به مقاصد پليد خودشان برسند،
دشمنان اسلام از اين جهت با ما مىجنگند.
به هر حال من علاوه بر تقدير و تشكّر از همه مسلمين، ارتشيان و
پاسدارهاى مسلمان و از همه آنهايى كه مىآيند نزد ما و با اينكه اقرار به نابلد
بودن مسائل جنگى دارند و مىگويند: مىخواهيم برويم شهيد بشويم عرض مىكنم، نه،
شما بايد اوّل تعليم ببينيد بعد اعزام شويد.
حالا آن چيزى كه از شما مىخواهيم اين است كه دعا كنيد، واقعا الآن
غير از دعا چاره ديگرى نداريم، اينها كه هستند اسباب ظاهرى است دشمن هم دارد با
طيّاره اينجا و آنجا را بمباران مىكند، بعد اينها هم مىروند اماكن آنها را
بمباران مىكنند، اين رفع بلا نمىكند بلكه هر روزه كينه و بغض را زيادتر مىكند،
هرچه آنها از اينها زيادتر بكشند بغض اينها بيشتر، و هرچه اينها از آنها بيشتر
معدوم كنند بغض آنها نسبت به اينها تشديد مىشود، اين همهاش بد است، اسباب كشتن
مسلمين است، خدا كند كه عنوانش، عنوان غضب الهى نباشد براى مؤمنين و مسلمين اينجا
و آنجا.
مثل قوم موسى كه به وظيفه خويش عمل نكردند و موسى فرمود «جعلنا بأسهم
بينهم»- در تاريكى فرمود- كه شمشيرها را بگيريد و يكديگر را بكشيد، اين يك بلاى
الهى بود كه خداوند آنها را عقوبت داد.
حالا اين هم يك بلايى است از همان نوع كه روز روشن همديگر را بكشيم،
دعا و توبه كنيد كه خداوند اين بلا را رفع كند، اين صدّام سفّاك را هلاك كند، خدا
اين حزب بعث را هلاك كند كه مسلمين آنجا و اينجا را بزحمت انداخته است. همه را
دارند مىكشند، هم آنها را آزار و اذيّت مىكنند و هم اينها را، تا به دستور كفّار
عمل كرده باشند.