مسئله 10- اگر در مسئله‌اى بفتواى مجتهدى عمل كند، و بعد از مردن او در همان مسئله بفتواى مجتهد زنده رفتار نمايد، دوباره نميتواند آنرا مطابق فتواى مجتهدى كه از دنيا رفته است انجام دهد. ولى اگر مجتهد زنده در مسئله‌اى فتوى ندهد، و احتياط نمايد و مقلد مدتى بآن احتياط عمل كند، دوباره ميتواند بفتواى مجتهدى كه از دنيا رفته عمل نمايد، مثلا اگر مجتهدى گفتن يك مرتبه سبحان الله و الحمد للّه و لا اله الّا اللّه و اللّه اكبر را در ركعت سوم و چهارم نماز كافى بداند، و مقلد مدتى باين دستور عمل نمايد و يك مرتبه بگويد، چنانچه آن مجتهد از دنيا برود و مجتهد زنده احتياط واجب را در سه مرتبه گفتن بداند و مقلد مدتى باين احتياط عمل كند و سه مرتبه بگويد دوباره ميتواند بفتواى مجتهدى كه از دنيا رفته برگردد و يكمرتبه بگويد.

مسئله 11- مسائلى را كه انسان غالبا بآنها احتياج دارد واجب است ياد بگيرد.

مسئله 12- اگر براى انسان مسئله‌اى پيش آيد كه فتواى اعلم را نداند اگر مخالفت فتواى غير اعلم با اعلم معلوم نباشد يا فتواى غير اعلم موافق با احتياط باشد ميتواند بغير اعلم رجوع كند و ميتواند از روى احتياط. وظيفه خود را انجام دهد.

مسئله 13- اگر كسى فتواى مجتهدى را بديگرى بگويد چنانچه فتواى آن مجتهد عوض شود لازم نيست باو خبر دهد كه فتوى عوض شده ولى اگر بعد از گفتن فتوى بفهمد اشتباه كرده؛ در صورتيكه ممكن باشد بايد اشتباه را برطرف كند.

مسئله 14- اگر مكلف مدتى بدون تقليد عمل كند در صورتى صحيح است كه مطابق با واقع انجام شده باشد، و اگر عبادى بوده بقصد قربت آنرا بجا آورده باشد و راه بدست آوردن مطابق شدن آن با واقع اين است كه يا بعد علم پيدا كند كه مطابق با واقع بوده يا آنكه مطابق فتواى مجتهدى كه فعلا وظيفه‌اش تقليد از اوست واقع شده باشد.

***